YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/655
KARAR NO : 2015/5050
KARAR TARİHİ : 11.03.2015
Tebliğname No : 2 – 2014/361474
MAHKEMESİ : Antalya 1. Çocuk Mahkemesi
TARİHİ : 31/10/2013
NUMARASI : 2010/917 (E) ve 2013/1146 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II- Hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde ise;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Suça sürüklenen çocuk hakkında, görevli polis memuru mağdur R.. Ç..’na hakaret ettiği iddiasıyla açılan davada, suça sürüklenen çocuğun aşamalardaki annesinin yanında mağdurun kendisine tokat atması üzerine hakaret ettiği yönündeki savunmaları, bu hususu olay yerinde bulunan annesi tanık G.. A..’ın 05.02.2013 tarihli duruşmadaki ifadesinde doğrulaması, olayın diğer tanığı polis memuru Emine ‘ın ise aradan uzun zaman geçtiği için ayrıntılarını hatırlayamadığını beyan etmesi, soruşturma aşamasındaki ifadesinde ise bu konuda bir beyanının bulunmaması, sadece hakaret ve tehdit olayını doğrulaması karşısında; olayın bir diğer tanığı konumundaki, olay tutanağında imzası da bulunan Cemile ‘in tanık olarak dinlenip, tanık beyanlarında çelişki olması halinde hangi tanık beyanlarına neden üstünlük tanındığı tartışılarak sonucuna göre suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK’nın 129/3. maddesinin uygulanma olasılığının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Mağdur polis memuru Remzi’nin 02.12.2008 tarihli savcılık ifadesine göre, annesini şubeye çağırmış olmalarına sinirlenen suça sürüklenen çocuğun, kendisini tehdit ettiğini belirtmesi, suça sürüklenen çocuğun da kendisine kötü davranılması sebebiyle iddia edilen sözleri söylemiş olabileceği, ancak hakkında işlem yapılmaması için direnmediği yönündeki savunması karşısında; suça sürüklenen çocuğun, kamu görevlisinin görevini yapmasını engellemek amacı taşımadığı, bu itibarla eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 106/1. (ilk cümle) maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun’un 265/1. maddesi uyarınca hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle kısmen istem gibi BOZULMASINA, 11/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.