Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2015/6165 E. 2015/7956 K. 16.04.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6165
KARAR NO : 2015/7956
KARAR TARİHİ : 16.04.2015

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun “aynı konutta oturan kişilere veya hizmetçiye tebligat” başlıklı 16. maddesinde, kendisine tebliğ yapılacak şahıs adresinde bulunmazsa tebliğin, kendisi ile aynı konutta oturan kişilere veya hizmetçilerinden birine yapılacağı düzenlenmiştir. Aynı Kanun’un 20. maddesinde; “13, 14, 16, 17 ve 18 inci maddelerde yazılı şahıslar, kendisine tebliğ yapılacak kimsenin muvakkaten başka yere gittiğini belirtirlerse; keyfiyet ve beyanda bulunanın adı ve soyadı tebliğ mazbatasına yazılarak altı beyan yapan tarafından imzalanır ve tebliğ memuru tebliğ evrakını bu kişilere verir. Bu kişiler tebliğ evrakını kabule mecburdurlar. Kendisine tebliğ yapılacak kimsenin muvakkaten başka bir yere gittiğini belirten kimse, beyanını imzadan imtina ederse, tebliğ eden bu beyanı şerh ve imza eder. Bu durumda ve tebliğ evrakının kabulden çekinme halinde tebligat, 21 inci maddeye göre yapılır.” yine aynı Kanun’un 23. maddesinde de; “Tebliğ bir mazbata ile tevsik edilir. Bu mazbatanın: … 5. Tebliğin kime yapıldığını ve tebliğ muhatabından başkasına yapılmış ise o kimsenin adını, soyadını, adresini ve 22 nci madde gereğince tebellüğe ehil olduğunu, ihtiva etmesi lazımdır.” hükmüne yer verilmiştir.
Somut olayda, sanığın yokluğunda verilen kararın, 09/01/2014 tarihinde….. isimli kişiye tebliğ edildiği, tebligat parçasına “yeğen…….” şeklinde şerh düşüldüğü, ancak sanığın bahse konu kişinin okuma yazma bilmediğini beyanı karşısında tebligat parçasında bu kişinin tebellüğe ehil olup olmadığının belirtilmediği, bu nedenle sanık adına yapılan tebliğ işleminin 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 16. maddesine uygun olmadığının anlaşılması karşısında, sanığın öğrenmekle hükmü süresinde temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, 16.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.