YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5990
KARAR NO : 2015/7474
KARAR TARİHİ : 13.04.2015
MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında konut dokunulmazlığını bozmak ve mala zarar vermek suçlarından açılmış bir dava ve verilmiş bir hüküm bulunmadığı belirtilen suçlarla ilgili olarak zamanaşımı süresi içinde Cumhuriyet savcılığı tarafından değerlendirme yapılması mümkün olup incelenecek hüküm bulunmadığından o yer Cumhuriyet Savcısının konut dokunulmazlığını bozmak ve mala zarar vermek suçlarından hüküm kurulmamasına yönelik konusu bulunmayan temyiz isteminin 1412 sayılı CMK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik suça sürüklenen çocuk müdafii ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a-5395 sayılı Çocuk Koruma Kanun’un 35.maddesi uyarınca; fiil işlendiği sırada 12 yaşından büyük olup 15 yaşından küçük olan çocukların, işledikleri fiillerin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiillerle ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneklerinin olup olmadığının takdiri bakımından, sosyal yönden inceleme yaptırılmasının gerekli olduğu, aynı maddenin 3.fıkrasında ise mahkemece sosyal inceleme raporuna gerek görülmediği taktirde ise gerekçesinin kararda gösterilmesinin zorunlu olduğu gözetilmeden eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b-5237 sayılı TCK’nın 145. maddesindeki “malın değerinin azlığı” kavramının 765 sayılı Kanun’un 522/1. maddesindeki hafif ve pek hafif ölçütleriyle her iki maddenin de cezadan indirim olanağı sağlaması dışında benzerliğinin bulunmadığı, “değerin azlığı”nın 5237 sayılı Yasaya özgü, ayrı ve yeni bir kavram olduğu, Yasa koyucunun amacı ile suçun işleniş biçimi, olayın özelliği ve sanığın özgülenen kastı da gözetilmek suretiyle, daha çoğunu alma olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak da gerekiyorsa ceza vermekten vazgeçilebileceği ölçüdeki düşük değerler esas alınmak, yasal ve yeterli gerekçeleri de açıklanmak koşuluyla uygulanabilecektir.
Somut olayda, suça sürüklenen çocuğun müştekinin evinin arka balkonundaki kümesten 4 adet güvercin çalması şeklinde gerçekleşen eyleminde değer azlığı kavramının unsurları bulunmadığı halde hakkında 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
c-Suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168. maddesinin aynı kanunun 31/2.maddesinden önce uygulanması suretiyle aynı Kanun’un 61. maddesine aykırı davranılması,
d–Suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143, 145, 168, 31/2.maddeleri uyarınca hükmolunan 2 ay 5 gün hapis cezasından aynı Kanun’un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılması sonucu 1 ay 24 gün hapis yerine 1 ay 23 gün hapis cezasına karar verilmesi,
e-5275 Sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanun’un 106. maddesinin 4.fıkrası uyarınca çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde bu cezanın hapse çevrilemeyeceği gözetilmeden suça sürüklenen çocuk hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK’nın 52/4.maddesi uyarınca hapse çevrilmesine karar verilmesi,
f-6352 sayılı Kanun’un 100.maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen “Devlete ait yargılama giderlerinin 21.7.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir” şeklindeki düzenleme nedeniyle toplam 19,85 TL yargılama giderinin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafii ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 13.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.