Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2015/5959 E. 2015/7148 K. 07.04.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5959
KARAR NO : 2015/7148
KARAR TARİHİ : 07.04.2015

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 11. maddesinde belirtilen “vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligat vekile yapılır” hükmü uyarınca suça sürüklenen çocuk müdafiinin yüzüne karşı verilen hükmün, yeniden suça sürüklenen çocuğa tebliğinin geçersiz olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Suça sürüklenen çocuğun yokluğunda ancak müdafinin yüzüne karşı verilen hükmü, 1412 sayılı CMUK’nın 310. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra 01.04.2014 günü temyiz eden suça sürüklenen çocuğun temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuk hakkında 28/12/2011 tarih ve 2011/22 E – 2011/118 K sayılı hükümle mala zarar verme suçundan 2 ay 6 gün hapis cezası verilip cezanın da, 5237 sayılı TCK’nın 51. maddesi uyarınca ertelenmesine karar verildiği, kararın 27/01/2012 tarihinde kesinleştiği, suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içinde işlediği kasıtlı suçtan dolayı……. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/11/2012 tarihinde kesinleşen ilamı ile hapis cezasına mahkum edilmesi üzerine, mahkemece dosya yeniden ele alınarak 26/02/2014 tarihli ertelenmiş hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine dair verilen kararın, infaza ilişkin olması nedeniyle temyizi olanaklı bulunmayıp, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98. maddesi uyarınca mahkumiyet hükmünün yorumunda veya çektirilecek cezanın hesabında duraksama olması nedeniyle verilen kararların, aynı Kanun’un 101/3. maddesi gereğince itiraz yasa yoluna tabi olduğundan, 5271 sayılı CMK’nın 264. maddesine göre de kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, hükümlünün 01/04/2014 tarihli dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın mahalline İADE edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 07/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.