YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4584
KARAR NO : 2015/7621
KARAR TARİHİ : 14.04.2015

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
19/06/2009 tarihinde sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 09/09/2009 tarihinde kesinleştiği, denetim süresi içinde 25/11/2011 tarihinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle sanığın yargılanarak mahkumiyetine karar verildiği ve mahkumiyet kararının kesinleştiği belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Müdafii olarak görevlendirilen Av…….’nun ilk kez duruşmaya katıldığı 28/01/2014 tarihli son celsede savunma hazırlamak için süre istemesine rağmen bu talep hakkında karar verilmemesi ve sanığın yazılı olarak sunmuş olduğu savunma dilekçesinde başka bir olaya ilişkin savunma yaptığının anlaşılması karşısında, sanığın ve müdafiinin olaya ilişkin savunmaları alınmadan karar verilmek suretiyle savunma haklarının kısıtlanması,
2- 5237 sayılı TCK’nın 7. ve 5252 sayılı Kanun’un 9. maddeleri uyarınca sanığın atılı suçlardan eylemlerinin uyduğu kabul edilen 765 ve 5237 sayılı TCK’nın ilgili tüm hükümlerin olaya ayrı ayrı uygulanmak suretiyle sonuçların belirlenmesi, bu şekilde bulunacak sonuç cezaların karşılaştırılması ve sonucuna göre lehe kanunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden ve açıklanan şekilde denetime olanak verecek biçimde değerlendirme yapılmadan yazılı şekilde karar verilmesi,
3- Sanık lehine kabul olunarak, uygulamanın 765 sayılı TCK’nın hükümlerine göre yapılmasına karşın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına da hükmolunarak, karma uygulama yapılmak suretiyle hükmümde karışıklığa neden olunması,
4-Dosya kapsamına göre; sanığın haksız olarak ele geçirdiği anahtar ile yakınanın evine girerek suça konu eşyaları çalması ve sonrasında yakalandığında çaldıklarını sattığı yerleri göstermek suretiyle yakınana iadenin sağlanması şeklinde gerçekleşen olayda, çaldığı eşyaları sattığı kişilerin zararını karşılamaması ve bu itibarla koşulları bulunmadığı halde 765 sayılı Yasa’nın 523. maddesi ile verilen cezadan indirim yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca yeni hüküm kurulurken bozma öncesi hükmolunan yaptırımın (cezanın) ve sonuçlarının ağırlaştırılamayacağı kuralının gözetilmesine, 14/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.