YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4399
KARAR NO : 2015/10697
KARAR TARİHİ : 25.05.2015
Tebliğname No : 2 – 2013/369272
MAHKEMESİ : Mustafakemalpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/09/2013
NUMARASI : 2013/19 (E) ve 2013/357 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Elektrik enerjisi hırsızlığı (karşılıksız yararlanma) suçundan, sanık hakkında kurulan 27/01/2009 tarihli hükmün, sanık tarafından süresinden sonra temyizi üzerine, mahkemesince 02/07/2009 tarihli ek karar ile temyiz isteminin reddine karar verildiği, ek kararın da temyizi üzerine Yargıtaya gönderilen dava dosyasının, “02.07.2012 tarihinde kabul edilerek, 28344 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 6352 sayılı Kanun’un Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrasına göre işlem yapılması” için 24.07.2012 tarihinde Dairemiz tarafından mahkemesine iade edilmesi üzerine verilen 17/09/2013 tarihli kararın sanık tarafından temyiz edildiği olayda; sanığın süresinde temyiz etmemesi nedeniyle 27/01/2009 tarihli mahkumiyet kararının kesinleştiği anlaşılmakla; sanığın temyiz isteminin reddine dair 02/07/2009 tarihli karara yönelik temyiz istemi ile kesinleşen hükme ilişkin uyarlama yargılaması niteliğinde olan 17/09/2013 tarihli karara yönelik temyiz isteminin ayrı ayrı incelenmesi gerektiği belirlenerek yapılan incelemede;
1- Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan, 27/01/2009 günlü ve 2008/250 Esas – 2009/12 Karar sayılı kararla verilen mahkumiyet hükmü konusunda, sanığın temyiz talebinin reddine dair verilen 02/07/2009 tarihli ek karara yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın temyiz isteminin reddine dair mahkemece verilen 02/07/2009 gün ve 2008/250 E 2009/12 K sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair verilen ek kararın istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan 17/09/2013 gün ve 2013/19 Esas ve 2013/357 Karar sayılı karara yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Ayrıntısı Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.05.2011 gün, 66-96 sayılı kararında da açıklandığı gibi, 01 Haziran 2005 tarihinden sonra gerçekleştirilen yasa değişiklikleri nedeniyle uyarlama yargılamasının tabi olacağı ilkelerin 5252 sayılı Kanun’un 9. maddesine göre değil, 5275 sayılı Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ilâ 101. maddelerine göre belirlenmesi gerektiği, uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararlara karşı başvurulabilecek yasa yolunun ise 5275 sayılı Kanun’un 101/3. maddesi uyarınca itiraz yasa yolu olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığından, CMK’nın 264. maddesine göre de kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, sanığın dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 25/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.