YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3706
KARAR NO : 2015/8025
KARAR TARİHİ : 20.04.2015
Tebliğname No : 2 – 2014/6920
MAHKEMESİ : İstanbul 44. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/09/2013
NUMARASI : 2013/30 (E) ve 2013/633 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
1-Sanığın evindeki sayacın yapılan kontrolünde bakanlık mühürlerinin kopuk, cam kenarının aralanarak ve gövde kapağı delinerek diske müdahale edildiğinin tespit edildiği olayda, tutanak düzenleyicilerinin beyanı alınıp aboneye ait suç tarihi öncesi ve sonrası birer yıllık tüketim föyleri getirtilerek olay mahallinde uzman bilirkişi aracılığıyla keşif yapılıp, evdeki kurulu güce göre tutanak tarihinden önceki ve sonraki birer yıllık dönemlere ait tüketim ortalamaları tespit edilip, karşılaştırılmak suretiyle tutanak tarihinden sonra tüketimde bariz bir artma olup olmadığı hususunda bilirkişiden rapor alınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma sonucunda yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Sanığa atılı suçun sübut bulması halinde, 02.07.2012 tarihinde kabul edilip 28344 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı “Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkındaki” Kanun’un geçici 2. maddesinin 1. ve 2. fıkrası hükümleri birlikte ele alınıp değerlendirildiğinde, “yapılan değişiklikle amaçlananın bu kapsam dahilindeki suçlar bakımından kurum zararının ödenmesi halinde, olayın sanık ya da sanıkları hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilerek işin esasına girilmesinin önlenmesi” olduğu değerlendirilip, anılan Kanun’un geçici 2. maddesi gereğince; katılan kurum zararı normal tarife üzerinden bilirkişiye hesaplattırılarak bu zararı ödemesi konusunda sanığa “makul süre içinde bu zararı giderdiği takdirde hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı verileceği hususuna” dair bildirimde bulunularak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininin gerekli olduğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
3- Kabule göre de, Kısa süreli hapis cezaları ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/4. maddesi uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 20.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.