YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2741
KARAR NO : 2015/11534
KARAR TARİHİ : 03.06.2015
Tebliğname No : 8 – 2014/83834
MAHKEMESİ : Ankara 22. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/04/2013
NUMARASI : 2012/359 (E) ve 2013/218 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 09.12.2014 günlü, 455-541 sayılı kararına göre katılan kurumun mühürleme tarihlerinden önce 28.01.2009 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle eylemin 5237 sayılı TCK’nın 203. maddesindeki suçu oluşturmayacağı düşüncesine iştirak edilmemiş, dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
1-) 20.07.2010 tarihinde düzenlenen kaçak tespit tutanağında klemens kapağı mühürsüz kuruma kaydı olmayan sayaçtan elektrik kullanıldığının tespit olunduğu, dosya içerisinde yer alan 31.05.2010 tarihli suç tutanağında usulsüz kullanım nedeniyle sayacın mühürlendiğinin anlaşıldığı, sanığın aşamalarda alınan savunmasında mecburiyetten mührü kopartarak elektrik kullandığının ikrar ettiğinin anlaşılmaıs karşısında mühür bozma suçundan mahkumiyet kararı verilmesi gerekirken beraat kararı verilmesi,
2-) 02.07.2012 tarihinde kabul edilip 28344 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı “Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkındaki” Kanun’un geçici 2. maddesinin 1. ve 2. fıkrası hükümleri birlikte ele alınıp değerlendirildiğinde, “yapılan değişiklikle amaçlananın bu kapsam dâhilindeki suçlar bakımından kurum zararının ödenmesi halinde, olayın sanık ya da sanıkların hakkında ceza verilmesine yer olmadığı karar verilerek işin esasına girilmesinin önlenmesi” olduğu değerlendirilip, anılan Kanun’un geçici 2. maddesi gereğince; sanığa, “şikâyetçi kurumun bilirkişi tarafından tespit edilecek cezasız ve vergisiz zararını gidermesi halinde hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı verileceği” hususunda bildirimde bulunulduktan sonra yasal sürenin geçmesi nedeni ile sanığa makul bir süre de tanınıp bu süre beklenilerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininin gerekli olduğu gözetilmeden, bilirkişiye zararı hesaplattırmadan ve bilirkişinin belirleyeceği cezasız ve vergisiz karum zararına ilişkin bildirimde bulunulmadan yasal süre geçirilip yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, 03.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.