YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2430
KARAR NO : 2015/7160
KARAR TARİHİ : 07.04.2015

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
a)Katılan …. vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde:
Katılan ….. vekilinin yüze karşı verilen 22.05.2012 tarihli hükmü, yasal süre geçtikten sonra 09.07.2014 günü temyiz ettiğinden süresinde olmayan temyiz isteminin, 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
b)Sanık müdafiinin temyizi doğrultusunda yapılan incelemede ise:
Yapılan yargılamaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdiren göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
5252 sayılı Kanun’un 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hüküm önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından, 765 sayılı Kanun’a göre hırsızlık suçunu, 5237 sayılı Kanun’a göre ise hırsızlık suçunun yanısıra işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını oluşturan eylemleri nedeniyle uygulama yapılıp her iki kanuna göre uygulanan Kanun maddeleriyle verilmesi gereken cezalar denetime olanak sağlayacak şekilde ayrı ayrı tespit edilip, sonuç cezalar karşılaştırılarak lehe olan kanunun belirlenmesi, sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK’nın 493/1. maddesiyle, 5237 sayılı TCK’nun aynı suça uyan 142/1-b, 143; 116/2-4; 151/1. maddelerinde öngörülen cezaların alt ve üst sınırları bakımından, öncelikle 5271 sayılı CMK’nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçları yönünden uzlaştırma girişiminde bulunulduktan sonra lehe olan yasanın uygulamaya göre belirlenmesi gerekirken, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından uzlaştırma işlemi yapılmadan ve uzlaşmanın gerçekleşmemesi halinde ise lehe olan Kanunun tespiti sırasında 5237 sayılı Kanun ile hüküm kurulurken gerek 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme gerekse aynı Kanun’un 116/2-4 maddesinde düzenlenen işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarından verilecek olan cezalarda nazara alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
765 sayılı Yasa kapsamında verilen hükümde; 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesi gereği iyi hal indirimi yapılarak ve 53/1. maddesindeki hak yoksunluluklarına hükmedilerek karma uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 07.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.