Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2015/2024 E. 2015/4893 K. 10.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2024
KARAR NO : 2015/4893
KARAR TARİHİ : 10.03.2015

Tebliğname No : 2 – 2015/18539
MAHKEMESİ : Konya 9. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24.09.2013 – 05/12/2014
NUMARASI : 2013/205 (E) ve 2013/676 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen kararın mernis adresine, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi uyarınca tebliğ edildiği anlaşılmış ise de; 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun bilinen adrese tebligatı düzenleyen 10. maddesinin 1. fıkrasına göre yokluğunda verilen kararın öncelikle sanığın 11.07.2013 tarihli ifadesinde bildirdiği bilinen son adresine tebliğe çıkartılması ancak 6099 sayılı Yasa’nın 3. maddesi ile eklenen aynı maddenin 2. fıkrasına göre bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek tebligatın bu adrese yapılması gerekirken, sanığın 11.07.2013 tarihinde ifadesi alınırken bildirdiği “…. Köyü …./Aksaray” adresi yerine “…. Köyü …/Aksaray” adresine çıkarılıp taşındığı belirtilerek iade edilmesi üzerine Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi uyarınca yapılan karar tebliğinin geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında; Mahkemenin, temyiz isteminin reddine ilişkin 05.12.2014 tarihli kararının kaldırılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Olay gecesi kontrol yapan polislerin sanığı durdurup elindeki poşette ne olduğunu sorduklarında, çelişkili cevaplar vermesi üzerine şüphelenip baktıklarında, şikayetçinin aracından çalınan eşyalar olduğunun anlaşıldığı, nereden aldığı sorulduğunda henüz şikayetçinin başvurusu olmadan çaldığı aracın yerini göstererek, eşyaların şikayetçiye iadesini sağladığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK’nın 168/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.