Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2015/16792 E. 2015/19893 K. 04.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/16792
KARAR NO : 2015/19893
KARAR TARİHİ : 04.11.2015

Tebliğname No : KYB – 2015/297350

Elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçundan sanık A.. Ş..’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu,nun” 163/3 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Kırıkkale 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/02/2014 tarihli ve 2012/580 esas, 2014/75 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 14.08.2015 gün ve 2015-16717/53409 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09.09.2015 gün ve 2015/297350 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Sanığın mahkumiyetine karar verilen 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 163/3. maddesinde karşılıksız yararlanma suçunun “Abonelik esasına göre yararlanılabilen elektrik enerjisinin, suyun veya doğal gazın sahibinin rızası olmaksızın ve tüketim miktarının belirlenmesini engelleyecek şekilde tüketilmesi halinde kişi hakkında bir yıldan üç yıla kadar hapis cezasına hükmolunur” şeklinde düzenlendiği,
Dosya kapsamına göre, sanığın elektrik kullanımından kaynaklanan borcunu ödememesi sebebiyle katılan şirket tarafından elektrik sayacının sökülmesini müteakip, sanığın şirketin rızası hilafına yeniden sayaç takarak elektrik kullanmaya devam etmesi şeklinde gerçekleşen olayda, kullanılan elektrik enerjisinin tüketim miktarının belirlenebilir olduğu dolayısıyla karşılıksız yararlanma suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, sanığın beraati yerine, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 Sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
6352 sayılı Yasa’nın geçici 2. maddesinin 1. ve 2. fıkra hükümleri birlikte değerlendirildiğinde, kurum zararının giderilmesi halinde öncelikle ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekeceğinden, kurum zararı normal tarifeye göre vergi ve cezalar hariç olarak bilirkişiye hesaplattırılıp, bilirkişi tarafından belirlenen zararı gidermesi halinde, 6352 sayılı Yasa’nın geçici 2/2. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine dair sanığa bildirimde bulunulması, ödeme için makul bir süre verilip, sonucuna göre hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeyip, süre verilirse borcunu ödeyeceğini belirten sanığa, normal tarifeden hesaplanacak zarar miktarına göre bildirimde bulunulmadan hükümlülük kararı verilmesi nedeniyle öncelikle bu yönden kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 04.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.