Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2015/16776 E. 2015/21037 K. 18.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/16776
KARAR NO : 2015/21037
KARAR TARİHİ : 18.11.2015

Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından suça sürüklenen çocuk . hakkında Kahramanmaraş Çocuk Mahkemesinin 2015/117 esas sayılı dosyası üzerinden yapılan yargılama sırasında, Kahramanmaraş 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/107 esas sayılı dosyası üzerinden görülmekte olan dava ile hukuki ve fiili irtibat bulunduğundan bahisle birleştirmeye muvafakat edilip edilmeyeceğinin sorulması üzerine, Kahramanmaraş 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından birleştirmeye onay verilmemesine rağmen, Kahramanmaraş Çocuk Mahkemesi tarafından 11/03/2015 tarihli ve 2015/117 esas, 2015/125 sayılı kararla her iki davanın birleştirilmesine karar verilmesi sebebiyle yapılan itirazın reddine ilişkin Kahramanmaraş 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/04/2015 tarihli ve 2015/320 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 06/08/2015 gün ve 2015-16063/51907 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08/09/2015 gün ve 2015/289046 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 16/07/2007 tarihli ve 2001/10002 esas, 2007/10828 karar, 20/01/2010 tarihli ve 2009/42568 esas, 2010/602 karar sayılı ilamları ile Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 14/02/2008 tarihli ve 2008/1309 esas, 2008/919 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 17. maddesinde yer alan, “(1) Çocukların yetişkinlerle birlikte suç işlemesi hâlinde, soruşturma ve kovuşturma ayrı yürütülür. (2) Bu hâlde de çocuklar hakkında gerekli tedbirler uygulanmakla beraber, mahkeme lüzum gördüğü takdirde çocuk hakkındaki yargılamayı genel mahkemedeki davanın sonucuna kadar bekletebilir. (3) Davaların birlikte yürütülmesinin zorunlu görülmesi hâlinde, genel mahkemelerde, yargılamanın her aşamasında, mahkemelerin uygun bulması şartıyla birleştirme kararı verilebilir. Bu takdirde birleştirilen davalar genel mahkemelerde görülür.” hükmü ve Kahramanmaraş Çocuk Mahkemesinin 06/03/2015 tarihli ve 2015/117 esas sayılı müzekkeresi ile yaptığı dosyaların birleştirilmesine muvafakat verilmesi talebine, Kahramanmaraş 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/03/2015 tarihli ve 2015/107 esas sayılı yazısı ile onay verilmemesi karşısında, mahkemelerin uygun bulması şartının gerçekleşmediği olayda birleştirme kararı verilemeyeceği gözetilmeden, verilen birleştirme kararına karşı yapılan itirazın kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesindeisabet görülmediğinden 5271 Sayılı CMK’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 17. maddesinde, çocukların yetişkinlerle birlikte suç işlemesi halinde kural olarak kovuşturmanın ayrı yürütüleceği, mahkemece lüzum görüldüğü takdirde çocuk hakkındaki yargılamanın genel mahkemedeki davanın sonucuna kadar bekletilebileceği öngörülürken, davaların birlikte yürütülmesinin zorunlu görülmesi halinde ise, ancak mahkemelerin uygun bulması koşuluyla birleştirme kararı verilebileceği düzenlenmiş olup, Kahramanmaraş 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nce birleştirmeye muvafakat edilmediği halde yasal düzenlemeye aykırı olarak birleştirme kararı verilmesi sebebiyle itirazın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yasal olmayan gerekçeyle reddine karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (KAHRAMANMARAŞ) 1. Ağır Ceza Mahkemesinden kesin olarak verilen 06.04.2015 gün ve 2015/320 D.İş sayılı kararın, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesinin 3.fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4.fıkra (a) bendi uyarınca sonraki işlemlerin itiraz merciince yerine getirilmesine, 18.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.