YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/16736
KARAR NO : 2015/20416
KARAR TARİHİ : 11.11.2015
Tebliğname No : KYB – 2015/23978
Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/07/2014 tarihli ve 2014/389 değişik iş sayılı içtima kararı ile 15 yıl 71 ay 15 gün hapis cezasına hükümlü D.. K.. hakkında Zile Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen 15/08/2014 tarihli ve 2014/1128 sayılı müddetnameye hükümlü tarafından yapılan itirazın reddine dair ZİLE Asliye Ceza Mahkemesinin 25/08/2014 tarihli ve 2014/134 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 13/01/2015 gün ve 2014/954/2302 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27/10/2015 gün ve 2015/23978 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre her ne kadar adı geçen hükümlü Zile M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda bulunmakta ise de, talebinin müddetnameye itiraz niteliğinde olması karşısında, 5.575 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98/1. maddesinde yer alan “Mahkûmiyet hükmünün yorumunda veya çektirilecek cezanın hesabında duraksama olursa, cezanın kısmen veya tamamen yerine getirilip getirilemeyeceği ileri sürülür ya da sonradan yürürlüğe giren kanun, hükümlünün lehinde olursa, duraksamanın giderilmesi veya yerine getirilecek cezanın belirlenmesi için hükmü veren mahkemeden karar istenir.” şeklindeki düzenleme uyarınca hükümlünün müddetnamede hesaplanan cezasına itirazı hakkında karar verme görev ve yetkisinin içtima kararını veren mahkeme olan Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden (ZİLE) Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 25.08.2014 gün ve 2014/134 D.İş sayılı kararın, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca BOZULMASINA, sonraki işlemlerin mahkemesince yerine getirilmesine, 11.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.