YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/16727
KARAR NO : 2015/20562
KARAR TARİHİ : 12.11.2015
Tebliğname No : KYB – 2015/259064
Hırsızlık suçundan hükümlü H.. U..’ın, TCK’nın 142/1-a, 143, 168/1, 31/2, 62, 50/5. maddeleri uyarınca hükmedilen 3 ay 20 gün hapis cezasının mahkum olunan cezanın 1 katı kadar süre ile internet cafelere gitmekten yasaklanması tedbirine çevrilmesine karar verildiği, bu kararın temyizden geçmeksizin kesinleşmesine müteakip infaza verildiği, infaz aşamasında Denetimli Serbestlik Şube Müdürlüğü tarafından yapılan tebliğata rağmen suça sürüklenen çocuğun yükümlülüklere uymaması nedeniyle denetim kaydının kapatılarak ilamın mahkemesine iade edilmesi üzerine, Ünye 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin yeniden duruşma açarak Ünye 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 09/06/2015 tarih ve 2015/235 Esas, 2015/513 Karar sayılı ilamı ile aynı mahkemenin 26.06.2014 tarih ve 2014/143 esas, 2014/342 Karar sayılı hükmü ile hırsızlık suçundan verilen 3 ay 20 gün hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nın 50/6. madde ve fıkrası uyarınca AYNEN İNFAZINA karar verildiği, bu aynen infaz kararına karşı suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından yapılan itirazın Ünye Ağır Ceza Mahkemesi’nin 06/07/2015 tarih ve 2015/528 Değişik İş sayılı kararı ile süre yönünden reddine reddedildiği, böylece aynen infaz kararının temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 05/10/2015 gün ve 2015/259064 sayılı tebliğnamesiyle Kanun yararına bozma isteminde bulunularak dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
5237 sayılı TCK’nın 50/3. maddesinde daha önce hapis cezası ile mahkum olmayan 18 yaşını doldurmamış çocukların mahkum edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezalarının aynı maddenin birinci fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrileceği belirtilmiş, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 106/4.maddesinde “Çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde bu ceza hapse çevrilemez, bu takdirde onbirinci fıkra hükmü uygulanır.” şeklinde düzenleme yapılmıştır.
Yukarıda açıklanan düzenlemeler karşısında 5237 sayılı TCK’nın 50/6.maddesinin çocuklar yönünden uygulanamayacağı, hükmolunan seçenek tedbirin yerine getirilmemesi halinde diğer seçenek tedbirlerden birine veya adli para cezasına karar verilebileceği sonucuna varılmaktadır. Açıklanan nedenlerden ötürü suça sürüklenen çocuk hakkında verilen hapis cezasının aynen infazına karar verilmeyeceğinin gözetilmemesi, yasaya aykırı olduğundan, Ünye 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 09/06/2015 tarih ve 2015/235 esas, 2015/513 Karar sayılı kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesinin 3.fıkrası uyarınca bozulması talep olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
5237 sayılı TCK’nın 50.maddesinin 3.fıkrasında, daha önce hapis cezası ile mahkum edilmemiş olan 18 yaşını doldurmamış çocukların mahkum edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezalarının aynı maddenin birinci fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrileceği belirtilip, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 106/4. maddesinde “Çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde bu ceza hapse çevrilemez, bu takdirde onbirinci fıkra hükmü uygulanır.” şeklinde düzenleme yapılmıştır.
5237 sayılı TCK’nın 50. maddesinin 6. fıkrasında, seçenek yaptırımın gereklerinin yerine getirilmemesi halinde kısa süreli hapis cezasının tamamen veya kısmen infazına karar verileceği belirtilmiş ise de, yukarıda açıklanan düzenlemelerden, yasa koyucunun kısa süreli hapis cezalarının, yaşı küçük sanıklar yönünden hapis olarak infaz edilmesinin önüne geçilmesini amaçladığı anlaşılmakta olup, 5237 sayılı TCK’nın 50/6. maddesinin çocuklar yönünden uygulanamayacağı, hükmolunan seçenek tedbirin yerine getirilmemesi halinde diğer seçenek tedbirlerden birine veya adli para cezasına çevrilmesi gerektiği sonucuna varılmaktadır.
Bu itibarla, seçenek yaptırımın gereklerini yerine getirmeyen yaşı küçük hükümlü hakkındaki kısa süreli hapis cezasının, 5237 sayılı TCK’nın 50/6. maddesi uyarınca aynen infazına ilişkin ÜNYE 1 Asliye Ceza Mahkemesi’nin 09/06/2015 gün ve 2015/235 sayılı kararına itirazın kabulüne karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden (ÜNYE) Ağır Ceza Mahkemesinden kesin olarak verilen, 06/07/2015 gün ve 2015/528 D.İş sayılı kararın, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (a) bendi uyarınca sonraki işlemlerin itiraz merciince yerine getirilmesine, 12/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.