YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/16254
KARAR NO : 2015/17430
KARAR TARİHİ : 07.10.2015
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hırsızlık suçundan suça sürüklenen çocuk ….’in, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 493/1 ve 522. maddeleri gereğince 3 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair …. Asliye Ceza (kapatılan … Asliye Ceza) Mahkemesinin 18/10/2007 tarihli ve 2003/984 esas, 2007/1049 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen gün 29.06.2015 ve 2015/13257/42864 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09.07.2015 gün ve 2015/245829 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre;
1-5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunu’nun suça sürüklenen çocuk yararına olan hükmün, önceki ve sonraki Kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak, ortaya çıkacak sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması sureti ile bulunması gerektiği, suça sürüklenen çocuğun sanık …. ile birlikte şikâyetçiye ait aracı, sol ön kapı kilit yuvasını zorlayarak açıp düz kontak yapmak sureti ile çalması şeklinde oluşan eylemin aracın kilitlenerek bırakılması nedeni ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b. maddesinde yazılı suçu oluşturduğu, şikâyetçinin aracı 28/08/2003 tarihinde saat 20:00 sıralarında evin önüne park ettiğini, 29/08/2003 tarihinde saat 06:00 sıralarında ise aracın çalındığını fark ettiğini söylemesi ve olay tarihinde de güneşin 19:46 da battığının ve 06:24’te doğduğunun anlaşılması karşısında; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 6/1-e. maddesine uygun olarak, suçun gece vakti işlendiğine ilişkin deliller kararda gösterilip tartışılmadan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 143. maddesi ile uygulama yapılamayacağı, çalınan ve zarar verilen aracın, hırsızlık suçunun konusu olması sebebiyle ayrıca mala zarar verme suçunun oluşmayacağı gözetilmeden, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-e, 143, 151/1. maddesi ile 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 493/1 ve 522. maddeleri kapsamında olduğundan bahisle yazılı şekilde karar verilmesinde,
2-Kayden 30/01/1986 doğumlu olup, suçun işlendiği 29/08/2003 tarihinde 15-18 yaş gurubunda olduğu anlaşılan sanık hakkında tayin olunan cezadan, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 55/3. maddelerine göre indirim yapmak gerekirken, indirim yapılmamak suretiyle fazla ceza tayini ile yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19/01/2015 gün ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararının, “Ceza Daireleri Ortak Hükümler” kısmında, bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderilen işlerden geri gelenlere ilgili dairenin bakacağı öngörülmüş olup, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin, 11.09.2014 gün ve 2014/23859-25261 sayılı kararından sonra kanun yararına bozma isteminde bulunulduğu belirlenmekle, dosyanın, önceki incelemeyi yapan Yargıtay 13. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 07.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.