YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/16161
KARAR NO : 2015/19791
KARAR TARİHİ : 03.11.2015
Tebliğname No : 2 – 2014/47786
MAHKEMESİ : Şanlıurfa 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 01/03/2012
NUMARASI : 2006/952 (E) ve 2012/187 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık A.. P.. müdafiinin temyiz isteminin sanığın M.K. karşı işlediği hırsızlık suçundan kurulan hükümle sınırlı olduğu anlaşıldığından tebliğnamedeki iade ve ret düşünceleri benimsenmemiştir.
Sanık S.. O..’nın yokluğunda verilip 19/03/2012 tarihinde yöntemine uygun olarak tebliğ edilen kararı, süresinde 22/03/2012 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, sanık S.. O..’ın temyiz isteminin reddine dair 06/07/2012 tarihli 2006/952 E., 2012/187 K. tarihli ek karar hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık S.. O..’ın müşteki C. Y. ve müşteki M.K. karşı işlediği hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından ve sanık A.. P..’ın müşteki M.K. karşı işlediği hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
Sanık S.. O..’ın müşteki C.Y. ve müşteki M.K. karşı işlediği işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın işlediği iddia olunan işyeri dokunulmazlığını bozma suçuyla ilgili olarak iddianamenin sevk maddeleri arasında TCK’nın 119/1-c maddesinin yer almadığının anlaşılması karşısında, adı geçen sanığa CMK’nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verildikten sonra hakkında TCK’nın 119/1-c. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurularak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebeplerden dolayı hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.