YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/15736
KARAR NO : 2015/20762
KARAR TARİHİ : 16.11.2015
Tebliğname No : 8 – 2014/351627
MAHKEMESİ : Hopa 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/01/2014
NUMARASI : 2013/281 (E) ve 2014/28 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan beraat hükmü kurulmuş ise de; sanıkla ilgili olarak borcundan dolayı kesilen elektriği açarak kullandığına dair tutanak tutulması karşısında; tüketim miktarının belirlenmesini engelleyecek şekilde sayaca müdahale edip etmediğinin tespiti açısından, sayaç ile kullanım süresi tespit edildikten sonra, mahallinde bilirkişi marifetiyle keşif yapılarak kurulu güç tespit edilip normal kullanıma göre tüketebileceği ortalama elektrik miktarı bilirkişiye hesaplattırılarak, sayaçtan geçirilen tüketim miktarıyla uyumlu olup olmadığına dair bilirkişiden rapor alındıktan sonra, sanığın karşılıksız yararlanma kastı ile davranılıp davranılmadığı araştırılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, bu araştırmalar yapılmadan eksik kovuşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Sanık hakkında mühür bozma suçundan beraat hükmünün incelenmesinde; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 09.12.2014 gün ve 455-541 sayılı kararı da dikkate alınarak, mühürleme işleminin özel şirketçe yapılmış olması nedeniyle mühür bozma suçunun hukuka aykırılık unsurunun gerçekleşmediğine ilişkin mahkeme gerekçesi yerinde bulunmadığından sanığın mühür bozma suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken hatalı gerekçe ile beraatına karar verilmesi,
3- Dairemizin 2015/15734 esas sayılı dosyasında incelenen aynı mahkemenin 14/01/2014 tarih ve 2013/305 Esas, 2014/29 Karar sayılı dosyasının aynı sanık ve yer ile ilgili olduğunun anlaşılması karşısında; bu dosya ile birleştirilerek TCK’nın 43. maddesinin uygulanması koşulları tartışılıp değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 16/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.