Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2015/15579 E. 2015/20313 K. 10.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/15579
KARAR NO : 2015/20313
KARAR TARİHİ : 10.11.2015

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Onaysız fotokopiden oluşan suç tutanağı ve mühürleme tutanağı hükme dayanak yapılarak CMK’nın 169/2 ve 219. maddelerine aykırı olarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-6352 sayılı Kanun’un geçici 2/2. maddesi gereğince katılan kurumun zararını gidermesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilerek, katılan kurumun 05/08/2014 tarihli yazısında, “1.199,84 TL tutarında kısmi ödeme yapıldığının” bildirilmesi karşısında; katılan kurumun cezasız ve vergisiz gerçek zararı bilirkişiye hesaplattırılıp, hesaplanan miktarın, ödenen taksit tutarını karşılaması halinde sanık hakkında 6352 sayılı Kanun’un geçici 2/2. ve CMK’nın 223/4-a maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi, karşılamaması halinde ise, “sanığa bilirkişinin hesapladığı kurumun gerçek zararından ödenen miktar düşüldükten sonra kalan zararı gidermesi durumunda 6352 sayılı Kanun’un geçici 2. maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine” ilişkin bildirimde bulunularak ve ödemesi için makul bir süre verilerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde cezalandırılmasına karar verilmesi,
3-Borçtan dolayı kesilen elektriği açarak kullandığı belirlenen sanığın, dosyada mevcut 15/02/2011 tarihli mühürleme tutanağında sayacın T/021 mühür numarası ile mühürleme yapıldığının anlaşılmasına göre, mühürleme tarihinden sonra mühür bozarak elektrik kullandığı anlaşılan sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.