Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2015/15388 E. 2015/19720 K. 03.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/15388
KARAR NO : 2015/19720
KARAR TARİHİ : 03.11.2015

Tebliğname No : 2 – 2013/57557
MAHKEMESİ : Ankara 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 11/12/2012 ek karar: 07/04/2015
NUMARASI : 2012/970 (E) ve 2012/1303 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Mala zarar verme suçundan kurulan sanık İ.. A.. hakkındaki 11.12.2012 tarih , 2012/970-1303 E-K. Sayılı, sanık M.. K.. hakkındaki 07.04.2015 tarih, 2012/970-1303 E-K. Sayılı hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Mala zarar vermek suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezalarının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa’nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun’un Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanıklar müdafiileri ve sanık İ.. A..’ün temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II- Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından sanıklar M.. K.. hakkındaki 07.04.2015 tarih, 2012/970-1303 sayılı ve İ.. A.. hakkındaki 11.12.2012 tarih, 2012/970-1303 sayılı hükümlere yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanık İ.. A.. hakkındaki hükmün açıklandığı 11.12.2012 tarihli oturumda hazır olan sanık İ.. A..’e son söz hakkı verilmeyerek 5271 sayılı CMK’nın 216/3. maddesine muhalefet edilmesi,
2- 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesinde yazılı olan “ Failin geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın sanığın geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususlar” göz önünde bulundurularak sanıklar İ.. A.. ve M.. K.. hakkında takdiri indirime ilişkin TCK’nın 62. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerekirken, yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden “cezada kanunen veya takdiren başkaca arttırım ve indirime yer olmadığına” şeklindeki gerekçe ile sanıklar hakkında TCK’nın 62. maddesinin uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık İ.. A.. ve müdafii ile sanık M.. K.. müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 03.11.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.