Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2015/15343 E. 2015/17517 K. 08.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/15343
KARAR NO : 2015/17517
KARAR TARİHİ : 08.10.2015

Nitelikli hırsızlık, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından sanık ….’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 143/1, 151/1 ve 116/4 maddeleri gereğince 2 yıl 11 ay hapis, 5 ay hapis ve 1 yıl 3 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına, anılan Kanun’un 53/l-a,b,c,d,e maddesinde belirtilen haklardan cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 53/1-c maddesindeki haklarını kullanmaktan ise şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına dair Asliye Ceza Mahkemesinin 15/12/2009 tarihli 2007/396 esas, 2009/1201 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 29.05.2015 gün ve 2015-10974/35238 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08.06.2015 gün ve 2015/202900 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
1-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçu yönünden kurulan hükümde, suçun birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi nedeniyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeyerek eksik ceza tayin olunmasında,
2-5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53/2. maddesinde yer alan “Kişi, işlemiş bulunduğu suç dolayısıyla mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar bu hakları kullanamaz.” ve 3. fıkrasındaki “Mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, anılan maddenin 1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı, kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından vesayet ve kayyımlıkla ilgili hak yoksunluğu ile anılan maddenin 1. fıkrası a, b,d ve e bentlerinde yazılı hak yoksunluklarının ise cezanın infazının tamamlanmasına kadar devam edeceği gözetilmeden, 53/1-c maddesindeki hakların tamamından koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesinde, isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
1- (1) no’lu kanun yararına bozma istemi yönünden yapılan incelemede;
Sanığın üzerine atılı işyeri dokunulmazlığını bozma suçunu, hakkında mahkumiyet verilen sanıklar ile birlikte işlediğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini nedeniyle Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 15/12/2009 gün ve 2007/396E, 2009/1201 K sayılı kararın, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesinin 4. fıkrasının (c) bendi uyarınca, aleyhe sonuç doğurmamak ve yeniden yargılama yapılmamak üzere BOZULMASINA,
2- (2) nolu kanun yararına bozma istemi yönünden yapılan incelemede ;
5237 sayılı TCK’nın 53/1-c maddesinde belirtilen “velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma” güvenlik tedbirinin, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca, sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden, hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerde, kişiler yönünden ayrım yapılmaksızın, c bendinde öngörülen yoksunluğun koşullu salıvermeye kadar uygulanmasına karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen, 15/12/2009 gün ve 2007/396E 2009/1201K sayılı kararın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle;
Sanığın, hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından hapis cezasına mahkumiyetinin yasal sonucu olarak TCK’nın 53/1. maddesinin a,b,c,d,e bentlerinde sayılan haklardan, hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar (c) bendinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi alt soyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanmasına, hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına, 08/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.