YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/13201
KARAR NO : 2015/20914
KARAR TARİHİ : 17.11.2015
Tebliğname No : 2 – 2014/211977
MAHKEMESİ : Büyükçekmece 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/04/2012
NUMARASI : 2009/2031 (E) ve 2012/1138 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın 42.maddesinin 1. fıkrasında, “süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse, eski hale getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir” şeklindeki düzenleme karşısında, hükmün temyizi aşamasında temyiz talebi ile birlekte ileri sürülen eski hale getirme istemi hakkında dairemizce karar verilmesi gerektiği gözetilerek yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilen 10.04.2012 tarihli gerekçeli karar tebliği için ilk olarak Tebligat Kanunu’nun 10/1. maddesi uyarınca, sanığın sorgusu sırasında duruşmada bildirdiği ve dosyada bilinen tek ve son adresi olan “Maltepe Cezaevi” adresine çıkartılmadan, sanığın 15.04.2011 tarihinde Maltepe Cezaevinden tahliye olması nedeni ile tebligat sonuçsuz kalacağından, doğrudan üzerinde “mernis adresi” yazılı tebligat evrakı ile “A.. Mahallesi, H..Y.. Caddesi, No:.., İç kapı No: .. Siirt/Merkez” adresine çıkartılarak, bu adreste Tebligat Kanunu’nun 21/2 maddesine göre “muhatabın bu adresten taşındığı şerh olunup, evrak muhtara teslim edilerek, iki numaralı haber kağıdı kapıya yapıştırılmak sureti ile 16.05.2012 tarihinde tebliğ olunmuş ise de; UYAP sisteminde sanığın mernis adresleri incelendiğinde mernis adresi olarak tebligat yapılan “A.. Mahallesi, H.. Y.. Caddesi, No:.., İç kapı No: .. Siirt/Merkez” adresinin mernis adresi olarak görülmediği, sanığın eski ve yeni mernis adreslerinin tebligat yapılan bu adresten farklı adresler olduğu, mahkemece düzenlenen tebligat evrakı üzerinde yazılı olan “mernis adresi” ibaresinin UYAP adres kayıt ve bilgileri örtüşmediği, bu itibarla mernis adresine yapılmış geçerli bir tebligattan söz edilemeyeceğinin ve yapılan tebliğ işleminin hukuken geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında, sanığın 28.05.2014 havale tarihli eski hale getirme isteminin kabulü ile öğrenme üzerine yaptığı temyiz başvurusunun süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
I- Konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması ile konut dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından işlendiğinin anlaşılması ve kabul edilmesi karşısında, sanık hakkında hüküm kurulurken TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanmayarak eksik ceza tayini karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA,
II- Hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın yanında açık kimlik bilgileri tespit olunamayan sanığın beyanına göre O.. ve F.. isimli şahıslarla birlikte suç tarihinde sabah saatlerinde, karı-koca olan müştekiler K.. ve R..’ın evine girip müştekilere ait içerisinde para ve kimlik kartları olan çanta, kamera ve fotoğraf makinası ile evin port mantosunda asılı olan 34 BY 0374 plaka sayılı otomobile ait anahtarı alıp devamında eylem kesintiye uğramadan suça konu anahtarla sokakta park halindeki müşteki Kadriye’ye ait otomobili haksız şekilde ele geçirdiği anahtar ile açıp çalıştırarak çalmaktan ibaret eyleminin bütün halinde tek suç oluşturup 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d maddesinde düzenlenen suça uyduğu, sanık hakkında hırsızlık suçundan TCK’nın 142/2-d maddesi uyarınca hüküm kurulması ile yetinilmesi gerektiği gözetilmeden, TCK’nın 142/1-b ve 142/2-d maddeleri uyarınca ayrı ayrı uygulama yapılıp hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 17.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.