Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2015/12547 E. 2015/19975 K. 05.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/12547
KARAR NO : 2015/19975
KARAR TARİHİ : 05.11.2015

Tebliğname No : KYB – 2015/156688

Hırsızlık suçundan sanık V.. Ç..’ın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 491/2 (2 kez) ve 522/1 (2 kez), maddeleri uyarınca 3 yıl hapis ve 8 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı Kanun’un 58/7. maddesine göre cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin NURDAĞI Asliye Ceza Mahkemesinin 29/06/2010 tarihli ve 2005/209 esas, 2010/305 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 21.04.2015 gün ve 2015-8516/27381 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11.05.2015 gün ve 2015/156688 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Sanığın üzerine atılı hırsızlık suçunun işlenme tarihinin 02/08/2004 olmasına rağmen kararda 15/07/2005 olarak gösterilmesinin ve müşteki Y.Y. ait suça konu aracın değerinin gerekçe ile hükümde hafif olduğunun kabulüne rağmen belirlenen temel ceza üzerinden yarı oranında artırım yapılmasının maddi hata niteliğinde olduğu ve mahalli mahkemesince düzeltilmesinin mümkün bulunduğu değerlendirilerek yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre; 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9/3. maddesi gereğince lehe olan hükmün, önceki ve sonraki Kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi gerektiği gözetilmeden hapis cezasının 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’na göre belirlenip, 5237 sayılı Kanun’un 58/6. maddesine göre tekerrür sebebiyle hükmün mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilerek karma uygulama yapılmasında isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
765 sayılı TCK hükümleri sanık lehine kabul edilip, bu Kanun gereğince uygulama yapılmasına rağmen, 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi gereğince sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilerek karma uygulama yapılması nedeniyle, kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden (NURDAĞI) Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 29/06/2010 gün ve 2005/209- 305 sayılı kararın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesinin 4.fıkrasının (d)bendi uyarınca BOZULMASINA, “sanığın Ödemiş Asliye Ceza Mahkemesinin 2002/217 esas 2004/201 karar ve 08.04.2004 tarihli ilamı ile hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verildiği bu kararın 14.05.2004 tarihinde kesinleştiği , sanığın ilamın kesinleşmesinden sonra ve henüz denetim süresi geçmeksizin yeniden kasıtlı bir suç işlediği ve böyle olmakla şartları oluştuğundan lehine olan 5237 sayılı TCK’nın 58.maddesi uyarınca sanığa verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimi çerçevesinde çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına , bu konuda ihtarat yapılmasına (ihtarat yapıldı)” ilişkin kısmın hüküm fıkralarından çıkarılmasına, hükümlerin diğer kısımlarının aynen bırakılmasına 05/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.