Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2015/12428 E. 2015/20916 K. 17.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/12428
KARAR NO : 2015/20916
KARAR TARİHİ : 17.11.2015

Tebliğname No : 13 – 2014/90018
MAHKEMESİ : Nazilli 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/01/2014
NUMARASI : 2013/473 (E) ve 2014/4 (K)
SUÇ : 1329 sayılı Yasa’ya muhalefet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen 24.02.2010 gün, 246-59 sayılı mahkumiyet kararının sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 19.06.2013 tarih, 25646-16546 sayılı ilamı ile S.S Sultanhisar Sulama Kooperatifi tarafından yapılan sulama kanalından izinsiz ve habersiz su alınması şeklindeki sanığın eyleminin, sulama idaresince kurulan düzeni bozma niteliğinde olması nedeniyle, 29.4.1985 gün ve 1985/1 E, 1985/4 K. sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında da açıklandığı üzere 1329 sayılı Ameliyatı İskaiye İşletme Kanun Muvakkatinin 32/1. maddesine aykırılık suçunu oluşturduğu, 08.02.2008 tarihinde 5728 sayılı Kanun’un 1. maddesi ile Ameliyatı İskaiye İşletme Kanunu Muvakkatının 32. maddesinde yapılan değişiklikten sonra sanığın eyleminin idari para cezasını gerektirdiği, sanık hakkında uygulanabilecek idari para cezasının miktarına göre de, fiilin işlendiği 10.09.2009 tarihi ile inceleme tarihi arasında 5326 Sayılı Kabahatler Kanunu’nun 20/2-c maddesinde yazılı üç yıllık soruşturma zamanaşımı süresinin dolduğunun anlaşılması nedeniyle hükmün bozulmasına, tamamlanan dava zamanışımı nedeniyle de sanık hakkında idari para cezası verilmesine yer olmadığına karar verildiği, Dairemizin 19.06.2013 tarih, 25646-16546 sayılı ilamı ile verilen gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle idari para cezası verilmesine yer olmadığına kararının davayı sonuçlandırıcı kesin hüküm niteliğinde olduğu gözetilmeden, mahkemece yargılamaya devam olunarak verilen 07.01.2014 tarih, 2013/473-2014/4 E-K. sayılı kararın hukuki dayanağının bulunmadığının ve yok hükmünde olduğunun anlaşılması karşısında, hukuken geçerliliği bulunmayan 07.01.2014 tarihli karara yönelik katılan vekilinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddasi gereğince REDDİNE, 17.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.