Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2015/10804 E. 2017/11642 K. 13.11.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/10804
KARAR NO : 2017/11642
KARAR TARİHİ : 13.11.2017

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL’den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Katılan vekilinin şikayet dilekçesinde, suça konu yerin bekçisi tarafından 16.11.2012 ve 17.11.2012 tarihlerinde sanık tarafından kullanılan aracın suç yeri civarında dolaştığının ve 18.11.2012 tarihinde de bahse konu aracın çalınan kabloların konulduğu yer olan fabrikanın kazan dairesi önünden hızla hareket ettiğinin görüldüğü belirtilerek anılan üç ayrı tarihte hırsızlık yapıldığına dair şikayette bulunulmasına karşın katılanın 18.11.2012 tarihli kolluk ifadesinde bir hırsızlık olayına ilişkin anlatımda bulunduğunun ve sanığın suçlamayı kabul etmediğinin; ayrıca dosya içerisindeki araç takip sistemi çıktısında ve komşu işyeri kamera görüntülerinde bahse konu aracın olay yerinde 18.11.2012 tarihinde bulunduğuna dair tespitin bulunduğunun, 16.11.2012 ve 17.11.2012 tarihlerine ilişkin herhangi bir tespitin bulunmadığının anlaşılması karşısında; atılı hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçları bakımından zincirleme suç hükümlerinin uygulanmasını gerektirecek delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde açıklanıp tartışılmadan yazılı şekilde hükümler kurulması,
2- Kabule göre de;
a) Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143 maddeleri gereğince belirlenen 2 yıl 4 ay hapis cezasından aynı Kanun’un 43/1. maddesi uyarınca 1/4 oranında arttırım yapılırken 2 yıl 11 ay yerine 2 yıl 7 ay hapis cezasına ve devamında TCK’nın 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken 2 yıl 5 ay 5 gün yerine, 2 yıl 1 ay 25 gün hapis cezasına karar verilerek eksik ceza tayini,
b) Gerekçeli karar başlığında ve hüküm fıkrasında işyeri dokunulmazlığının ihlali olan suç adının konut dokunulmazlığının ihlali olarak yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 13/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.