YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/10201
KARAR NO : 2015/11374
KARAR TARİHİ : 02.06.2015
MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık …i’nin sorgusu sırasında bildirdiğinden farklı olan mernis adresine 29/01/2014 tarihinde yapılan gerekçeli karar tebliği sonrası sanığın öğrenme üzerine verdiği 17/07/2014 tarihi eski hale getirme ve temyiz talepli dilekçesi üzerine mahkemece verilen 05/08/2014 tarihli ek kararın, 5271 sayılı CMK’nın 42. maddesi uyarınca eski hale getirme isteğini inceleme yetkisi, bu taleple birlikte temyiz itirazı da yapılmış olduğundan Yargıtay ilgili ceza dairesine ait olup bu konuda mahkemece verilen 05/08/2014 tarihli ek kararın hukuki geçerlilikten yoksun olduğu, sanık …ye, 29/01/2014 tarihinde yapılan gerekçeli karar tebliğinin, sorgusu sırasında verdiği adresinden farklı mernis adresine tebliğ imkansızlığı olduğu belirtilerek Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi uyarınca yapılması nedeniyle yapılan gerekçeli karar tebliği, Tebligat Kanunu’nun 10.maddesi uyarınca geçersiz olduğundan, sanığın eski hale getirme ve temyiz isteminin kabulüne karar verilerek ve sanık …..’ya 08/02/2014 ve sanık …..’ye 03/02/2014 tarihlerinde yapılan gerekçeli karar tebliğlerinin usulüne uygun olmadığı ve Dairemizin 11/11/2014 tarihli ilamından sonra sanıklara yapılan gerekçeli hükümlere ilişkin temyiz taleplerinin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1-Sanık …. hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından, sanıklar ….. ve ….. hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
2-Sanıklar …. ve ….. hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03/02/2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin objektif koşullarından birisi de suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi olduğu ancak herhangi bir zararın doğmadığı veya zarar doğurmaya elverişli bulunmayan suçlar yönünden bu koşulun aranmayacağı, işyeri dokunulmazlığını bozma suçunun zarar doğurmaya elverişli suçlardan olmadığı ve sanıkların suç tarihinden önce kasıtlı suçtan mahkumiyetlerinin bulunmadığı gözetilmeden, sanıkların kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyecekleri hususundaki kanaat ile hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerekirken “koşulları bulunmadığından CMK’nın 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına” biçimindeki yetersiz gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar …. ve …..’nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 02/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.