YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/10038
KARAR NO : 2015/13966
KARAR TARİHİ : 06.07.2015
MAHKEMESİ : … Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanık …’nın 10/12/2012 tarihli temyiz talebinin, reddine dair verilen 19/10/2012 tarihli ek karara yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yokluğunda verilen mahkumiyet hükmünün, sanığın mahkemedeki sorgusu sırasında bildirdiği ve bilinen son adresi olan adresine tebliğe çıkartıldığı, ancak posta memurunca adresin “… Sok ./. ” olarak düzeltilip tespit edilen yeni adrese gidildiği ve yeni adresin yerleşim yeri adresi olduğu belirtilerek 16/11/2011 tarihinde Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre tebliğ işleminin yapıldığı yine mahkemece sanığın mernis adresi olan bu adresine çıkartılan gerekçeli kararın 16/11/2011 tarihinde aynı Kanun’un 21/2 maddesine göre tebliğ edildiği, sanığın da hükmü 10/12/2012 tarihinde temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın temyiz isteminin reddine dair mahkemece verilen 12/12/2012 tarih ve 2005/424 E 2011/863 K sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair verilen ek kararın istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık …’un hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
1-Sanık …’ın alınan savunmasında üzerine atılı suçlamayı kabul etmediği, olay tarihinde sanık … ve evrakı ayrılan sanıklar … ve … ile birlikte araç ile gezdiklerini, sonrasında önce …’ı ardından kendisini evine bıraktıklarını beyan ettiği, olay tarihinde saat 04.06 sıralarında kolluğa gelen ihbarda 2 şahsın araçlardan oto teybi çaldığının ve beyaz … in marka araç ile olay yerinden uzaklaştığının bildirildiği, belirtilen adrese giden kolluğun eşkale uygun aracı içinde evrakı ayrılan sanıklar … ve … olduğu halde görüp şahısları yakaladıkları, araçta yapılan aramada ön yolcu koltuğunun altında sonradan müşteki …’e ait olduğu anlaşılan oto teybinin bulunduğu, yine çevrede yaptıkları araştırmada 4 farklı aracın kapılarının açık olduğu ve müşteki…. ‘e ait araçtan oto teybinin çalındığını gördükleri, sanıklar … ve …’in alınan savunmalarında hırsızlığı kendilerinin yapmadığını, yanlarında bulunan … ve …’ın yaptıklarını beyan ettikleri, sanık …’a bu beyanlar doğrultusunda ulaşıldığı, yine keşif esnasında tanık olarak dinlenen kolluk görevlisinin beyanında, olay tarihinde verilen kıyafet eşgalinin sanıklara uyduğunu belirttiklerinin anlaşılması karşısında; sanığın üzerine atılı hırsızlık suçunu işlediğine dair mahkum olan diğer sanıkların suç atma niteliğinde olan soyut beyanlarından başkaca mahkumiyetine yeter her türlü şüpheden uzak kesin inandırıcı delillerin nelerden ibaret olduğu kararda açıklanıp tartışılmadan yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi;
2- Kabule göre de;
a- Sanık hakkında düzenlenen iddianamede, müştekiler … ve …’ye yönelik eylemlerinin tam teşebbüs aşamasında kaldığı belirtilip 765 sayılı TCK’nın 62. maddesinin uygulanmasının istenilmiş olması karşısında; ek savunma hakkı verilmeden tamamlanmış suçtan hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılması,
b- Mağdur … ‘in zararı giderilmediği halde sanık hakkında 765 sayılı TCK’nın 523 maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayin edilmesi,
c- 5237 sayılı TCK’nın 7/2 ve 5252 sayılı Kanun’un 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, 5237 sayılı TCK’nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK’nın 493/1. maddesinde yer alan suçun ögelerinin farklı olduğu, dosya içeriğine, sanığa atılı eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143. maddelerinde belirtilen hırsızlık suçunu oluşturduğu, 765 sayılı TCK’nın 493/1-son maddeleri ile 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b,143 maddeleri uyarınca verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 06/07/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.