YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/10032
KARAR NO : 2015/10609
KARAR TARİHİ : 25.05.2015
Tebliğname No : 13 – 2014/23666
MAHKEMESİ : Gaziosmanpaşa 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/11/2013
NUMARASI : 2009/770 (E) ve 2013/937 (K)
SUÇ : Hırsızlık
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık İ.. G..’ün savunmasının 07.03.2013 tarihli celsede esas mahkemesinde alınması ve hüküm tarihinde başka yargı çevresindeki Çankırı Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olduğunun anlaşılması karşısında 20.11.2014 tarihli tebilğnamedeki 1 no’lu bozma düşüncesine katılınmamış, tekerrüre esas sabıkası bulunan sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır,
1-Savunmasının alındığı 05.07.2012 tarihinde Tekirdağ Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda başka suçtan hükümlü olup Tekirdağ Asliye Ceza Mahkemesince istinabe yoluyla sorgusu yapılan sanık T.. K..’ın, sorgusundan önce ifadesini yargılamanın yapıldığı esas mahkemesi huzurunda vermek isteyip istemediği sorulmadan 5271 sayılı CMK’nın 196/2 maddesine aykırı şekilde yapılan sorgusu hükme esas alınmak suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2-Sanık Turgay’ın savunmalarında suçlamayı kabul etmemesi karşısında, 02.11.2006 tarihli araç kiralama sözleşmesine göre .. plakalı aracı sanığa kiraladığı anlaşılan H.. E..’nun duruşmaya çağrılarak sanıkla yüzleştirilmesi, yüzleştirmenin mümkün olmaması durumunda sanığın teşhise elverişli fotoğrafları temin edilerek aracı kiralayan kişinin sanık olup olmadığının tanıktan sorulması, kira sözleşmesinin aslı getirtilerek sözleşmedeki yazı ve imzanın sanığa ait olup olmadığı hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması, ayrıca araçta ele geçen iki adet sigara izmaritinden elde edilen DNA genotipinin sanık Turgay’a ait olup olmadığına ilişkin bilirkişi incelemesi yaptırıldıktan sonra sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
3-Kabule göre de;
a)Sanıklar hakkında düzenlenen iddianamede, 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d maddesinin uygulanmasının istenilmiş olması karşısında, ek savunma hakkı verilmeden sanıklar hakkında aynı Kanun’un 142/1-b maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılması,
b)Sanıklar hakkında temel ceza alt sınırdan belirlendiği halde, hırsızlık suçunun gece işlenmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi uyarınca yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden en üst oranda artırım yapılması,
c)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkûm olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan sanıkların aynı Kanun’un 53/1-c. maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
d)6352 sayılı Kanun’un 100. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen “Devlete ait yargılama giderlerinin 21.7.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir” şeklindeki hüküm dikkate alınmadan, toplam 16,00 TL yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 25/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.