Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2014/9796 E. 2015/10386 K. 13.05.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/9796
KARAR NO : 2015/10386
KARAR TARİHİ : 13.05.2015

Tebliğname No : 6 – 2013/182976
MAHKEMESİ : İstanbul 53. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/04/2013
NUMARASI : 2012/615 (E) ve 2013/212 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mağdurun soruşturma evresinde alınan ifadesinde aracının kapılarını kilitlediğini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu halde aynı Kanun’un 141/1 maddesi gereğince uygulaması yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Olay tarihinde düzenlenen tutanak içeriğinden, sanığın suça konu telefonu rızasıyla teslim etmediğinin anlaşılması nedeniyle tebliğnamedeki düşünceye katılınmamıştır.
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
5271 sayılı CMK’nın 324/4.maddesi uyarınca Devlete ait yargılama giderlerinin 21/07/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan (20 TL dahil) az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerekirken, 8,00 TL tutarındaki yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan,hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin bölümün çıkartılarak,yerine “ 8,00 TL yargılama giderinin inceleme tarihi itibariyle 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan (20,00 TL’den) daha az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasına” yazılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.