YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/9591
KARAR NO : 2015/11248
KARAR TARİHİ : 01.06.2015
Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mağdurun soruşturma aşamasında alınan ifadesinde sanığın amcası olduğunu, sanığın B.’da ikamet ettiğini, kendisinin buradaki evine hiç gitmediğini, 15-20 gün kadar önce bir arkadaşı ile birlikte evine misafir olarak geldiğini, kimliğinin yatak odasındaki masanın üzerinde olduğunu, o zamandan beri kimliğinin kayıp olduğunu ancak nasıl kaybolduğunu bilmediğini beyan etmesi karşısında, sanığın yargılama aşamasında alınan savunmalarındaki öz amcası olan mağdur ile aynı evde birlikte kaldığı şeklindeki beyanının araştırılmaması sonuca etkili olmadığından, sanığın, mağdurun evinin yatak odasında bulunan masanın üzerinden nüfus cüzdanını çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun’un 141/1. maddesi gereğince uygulama yapılması suretiyle eksik ceza tayin edilmesi karşı temyiz olmadığından, sanık hakkında “sanık açısından ıslah kabiliyeti olmayacağı düşünüldüğünden” şeklinde yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle 5237 sayılı TCK’nın 50. maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi isabetsizliği ise, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 04.03.2008 gün ve 47/43 sayılı kararında açıklandığı üzere, yukarıda eleştiri konusu yapılan ve sanığın gerçekte alması gereken ceza miktarından daha az bir ceza almasına yol açan mahkeme uygulamasının sanığın lehine olması nedeniyle, bu yanılgılı uygulamada yapılan hatadan ötürü ikinci kez atıfet sağlayacak şekilde bozma yapılmasının adalet ve hakkaniyete uygun olmayacağı anlaşıldığından bozma nedeni yapılmamış; yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Hırsızlık suçunun konusu da olduğu anlaşılan, Manyas Cumhuriyet Başsavcılığı Adli Emanetinin 2010/74 sırasında kayıtlı nüfus cüzdanının dosyada delil olarak saklanması yerine müsaderesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı Kanun’un 322.maddesi uyarınca, hüküm fıkrasından müsadere hükümlerinin uygulanmasına ilişkin (D) nolu bölümün çıkartılmasına yerine “Manyas Cumhuriyet Başsavcılığı Adli Emanetinin 2010/74 sırasında kayıtlı nüfus cüzdanının dosyada delil olarak saklanmasına” cümlesinin eklenmesine karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.