YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/9493
KARAR NO : 2015/9862
KARAR TARİHİ : 07.05.2015

Tebliğname No : 6 – 2013/176425
MAHKEMESİ : Antalya 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/12/2012
NUMARASI : 2012/460 (E) ve 2012/1102 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanığın hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yüzüne karşı 21.12.2012 tarihinde kurulan hükmü 1412 sayılı CMUK’nın 310. maddesinde düzenlenen yasal bir haftalık süreden sonra 01.03.2013 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz isteminin aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2-O yer Cumhuriyet savcısının sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın 21.12.2012 tarihli son oturumda hazır bulundurulduğundan tebliğnamedeki 5271 sayılı CMK’nın 196. maddesine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlandığına dair bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir, Ancak;
Mağdurun 18.12.2008 tarihli şikayet dilekçesi ve 07.02.2012 tarihli tutanak içeriğine göre, sanığı yeni sanayi civarında aracına aldığını, hal kavşağında aracından indirdiğini, sanığın aracındayken çantasından 150 TL para ve cep telefonunu çaldığını beyan ederken, kovuşturma aşamasında araçta ilerlerken sanığın su içmek istediğini söylemesi üzerine su almak için aracından indiğini, cep telefonu ve çantasını araçta bıraktığını, tekrar araca dönüp sanığı inmek istediği hal kavşağında bıraktığını, bir müddet sonra para ve cep telefonunun çalındığını fark ettiğini beyan ettiği, sanığın savunması okunduğunda cep telefonunu kendisinin telefonla konuşması için sanığa verdiği yönündeki birbiriyle tamamen çelişen beyanları, sanığın tüm aşamalarda suçlamayı kabul etmemesi ve mahkeme aşamasında cep telefonunu mağdurun kendisine verdiğini beyan etmesi karşısında sanığın hırsızlık eylemini gerçekleştirdiğine dair her türlü şüpheden uzak mahkumiyetine yeter nitelikte kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
Hükmün esasını oluşturan kısa kararda hırsızlık suçu sabit olduğu belirtilerek gerekçeli kararda hırsızlık eylemi anlatılmasına rağmen uygulanan kanun maddesinin TCK’nın 141. maddesi yerine 151/1. maddesinın gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, O yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün istem gibi BOZULMASINA, 07.05.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.