YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/8939
KARAR NO : 2015/11115
KARAR TARİHİ : 28.05.2015

Tebliğname No : 2 – 2013/21873
MAHKEMESİ : Konya 6. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/03/2012 (Ek karar tarihi 18/12/2012)
NUMARASI : 2011/303 (E) ve 2012/437 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yüze karşı 26/03/2012 tarihinde verilen kararın sanık tarafından 29/03/2012 tarihinde temyiz edilmesi üzerine, mahkemece 18.12.2012 tarih ve 2011/300 Esas – 2012/437 Karar sayılı ek karar ile “temyiz harcı yatırılmadığından temyiz talebinin reddine” karar verildiği, 25/08/2011 tarihinde tebliğ edilen ek karara karşı da sanığın 26/08/2011 tarihli başvurusunda “temyiz harcı olan 46 TL’yi ödeyecek gücü olmadığından” bahisle red kararını temyiz ettiği belirlenerek,
14/04/2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 13. maddesi uyarınca Yargıtay Ceza Dairelerine yapılacak temyiz başvurularında 46 lira harç alınması hükme bağlanmış ve anılan yasa maddesi Anayasa Mahkemesinin 20/10/2011 tarih ve 2011/54-142 sayılı kararı ile iptal edilerek, iptal hükmünün kararın resmi gazetede yayımlandığı 28/12/2011 tarihinden başlayarak altı ay sonra (29/06/2012) tarihinde yürürlüğe girmesine karar verilmiş ise de Anayasa Mahkemesinin iptal hükmünün gerekçesini Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin Adil Yargılanma Hakkı kapsamında değerlendirdiği, mahkemeye erişim hakkının engellenmemesi bağlamında belirlediği kriterlerden birisi olan, “ödeme gücü olmayanlar bakımından etkili adli yardım sisteminin olması” koşulunun ülkemizde yeterince bulunmamasına dayandırdığı gözetildiğinde, anılan hususun Anayasa Mahkemesinin iptal kararının yürürlüğe girmesi beklenmeksizin temel haklarla ilgili Uluslararası Sözleşmeleri ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi içtihatları dikkate alınarak iç hukukta uygulanması gerektiği gözetilerek sanığın temyiz isteminin reddine dair 18.12.2012 tarih ve 2011/300 Esas – 2012/437 Karar sayılı ek kararı kaldırılarak 26/03/2012 tarihli hükmün yapılan incelemesinde; Sanığın olay günü mağdur tarafından bisiklet parkına kilitlenmek suretiyle bırakılan motosikleti çalmak şeklinde gerçekleştirdiği hırsızlık eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun’un 142/1-b maddesi gereğince uygulama yapılması, her iki fıkradaki ceza sürelerinin aynı olması nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 28/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.