Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2014/6802 E. 2015/11110 K. 28.05.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/6802
KARAR NO : 2015/11110
KARAR TARİHİ : 28.05.2015

Tebliğname No : 2 – 2013/28289
MAHKEMESİ : Konya 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/03/2012
NUMARASI : 2012/108 (E) ve 2012/402 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanıklar hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz isteminin incelenmesinde,
Sanık Y.. B..’in kollukta müdafii huzurunda verdiği ifadesinde, katılana ait işyerine diğer sanıkla beraber 01/01/2012-10/01/2012 tarihleri arasında dört kere hırsızlık amacıyla girip sırasıyla 180, 140 ve 220 kg demir çaldıklarına ve bu demirleri temyiz dışı sanık İ.. G..’e sattıklarına, 10.01.2012 tarihinde işyerine aynı gün içinde ikinci toplamda dördüncü kez gittiklerinde katılanın kendilerini görmesi üzerine buradan ayrıldıklarına dayanan beyanı; İ.. G..’in sanıkların 10.01.2012 günü saat 09:30 sıralarında kendisine gelerek 220 kg demir sattıklarına dayanan beyanı, sanıkların kiralamış oldukları aracın GPS kayıtlarından hareketle 01/01/2012-10/01/2012 tarihleri arasında sanıkların birden fazla kez katılanın işyerine gittiklerinin anlaşılması karşısında, aynı suçu işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda katılana karşı hırsızlık ve mala zarar verme suçlarını zincirleme şekilde işleyen sanıkların cezasının 5237 sayılı TCK’nın 43/1. maddesi gereğince artırılması gerektiğinin gözetilmemesi ve sanıkların eylemleri tamamlandığı halde yazılı biçimde teşebbüsten hüküm kurulması; sanık İ.. A..’un adli sicil kaydına konu ve tekerrüre esas olan en ağır cezaya ilişkin Konya 4. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 26.10.2009 gün, 2009/796-1005 sayılı ve 19.11.2009’da kesinleştiği anlaşılan 10 ay hapis cezasını içeren mahkumiyet kararı yerine, daha hafif cezayı içeren Konya 6. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 12.07.2011 gün, 2010/2033-2011/877 sayılı ve 26.07.2011’de kesinleştiği anlaşılan 25 gün hapis cezasını içeren kararı tekerrüre esas alınarak sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve buna bağlı olarak denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II- Sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerin temyiz isteminin incelenmesinde,
1-Katılana ait atıl durumdaki binadan demilerin sanıklar tarafından çalınması şekşlinde gerçekleşen olayda; katılan beyanı, görgü tespit tutanağı karşısında atıl durumdaki işyerinin bu haliyle sadece bina özelliğini taşıdığı, suç tarihi itibari ile anılan yerde herhangi bir işyeri faaliyetinin başlamadığı dikkate alındığında; işyeri dokunulmazlığını bozma suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı düşünülmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a-İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi nedeniyle, sanıklar hakkında hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b-Sanıkların katılana ait işyerine 01/01/2012-10/01/2012 tarihleri arasında dört kere hırsızlık amacıyla girdiklerinin anlaşılması karşısında, aynı suçu işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda katılana karşı işyeri dokunulmazlığının ihlali suçunu zincirleme şekilde işleyen sanıkların cezasının 5237 sayılı TCK’nın 43/1. maddesi gereğince artırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 28/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.