YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/647
KARAR NO : 2015/471
KARAR TARİHİ : 21.01.2015

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Gerekçeli karar başlığında “12/04/2009” olan suç tarihinin “13/06/2009” olarak yazılması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/2-c maddesine aykırı davranılması,
2- Müşteki …’ye karşı hırsızlık suçunun 12/04/2009 tarihinde işlenmesi, Kırıkkale Askerlik Şubesi Başkanlığı’nın 29/05/2012 tarihli ve 3230 sayılı yazısında sanık …’nın 16/02/2009 tarihinde askere sevk edildiği, 12-19/03/2009 tarihlerinde yedi gün, 20-21/04/2009 tarihlerinde bir gün izin kullandığı, 07/05/2009 tarihinde ise firar ettiğinin bildirilmesi karşısında, sanık …’nın 12/04/2009 tarihinde asker olduğu, atılı suçu işlemiş olamayacağı gözetilmeden yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle mahkumiyetine karar verilmesi,
3- Kabule göre de, sanık …’nın tekerrüre esas alınan kararındaki adli para cezasının miktarı itibariyle 1412 sayılı CMUK’nın 305/2. maddesi gereğince kesin olduğu ve aynı maddenin son fıkrası gereğince tekerrüre esas olmayacağı gözetilmeden 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
4- Müştekinin hırsızlık suçunu işleyen kişi veya kişileri görmediği, tanık Çiğdem’in görgüsünün ise 13/06/2009 tarihinde işlenen hırsızlık suçuna ilişkin olduğu gibi adı geçen tanığın müşteki gibi 12/04/2009 tarihinde gerçekleşen hırsızlık suçunda failleri görmediği dikkate alındığında, sanık …’nın atılı hırsızlık suçunu işlemediği yönündeki aşamalarda değişmeyen savunması karşısında, yükletilen suçun adı geçen sanık tarafından işlendiğinde kuşku oluştuğu gözetilmeden, mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı kanıtların neler olduğu karar yerinde açıklanıp gösterilmeden yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 21/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.