Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2014/6319 E. 2015/6854 K. 02.04.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/6319
KARAR NO : 2015/6854
KARAR TARİHİ : 02.04.2015

MAHKEMESİ : ………………. Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suça sürüklenen çocuk ….. hakkında üzerine atılı suçtan beraat kararı verildiği, bu karara karşı ilgililerin herhangi bir şekilde temyiz yoluna başvurmadıkları, sanıklar ……. ve ….. hakkında kurulan hükümlerle ilgili temyiz istemlerinin olduğunun belirlenmesiyle yapılan incelemede;
I- Katılan vekilinin ve o yer Cumhuriyet savcısının 18/07/2012 tarihli ek karara yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
11/06/2012 tarihli kararla sanık ….. bir kısım eylemleri ile ilgili olarak hırsızlık suçundan iki kez hapis 1 yıl 8 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verilip hapis cezalarının TCK’nın 51. maddesi uyarınca ayrı ayrı ertelenmesine karar verildiği, aynı sanığın 2011 yılındaki fiili ile ilgili olarak ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, diğer sanık….. hakkında da yapılan yargılama sonucunda hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, söz konusu kararların yasal süre içinde sanıklar …. ve….. tarafından temyiz edildiği, bu aşamadan sonra karara karşı kanun yolu ve mercii belirlenerek dosyanın ona göre ilgili yargı organına gönderilmesi gerekirken mahkemece dosyanın yeniden ele alındığı, dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda 18/07/2012 tarihli ek karar ile sanıklar hakkında üzerlerine atılı tüm suçlardan beraat kararı verildiği, sözkonusu beraat kararının ise katılan vekili ve o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edildiği anlaşılmakta ise de;
Sanıklar hakkında 11/06/2012 tarihli kararla verilen mahkumiyet hükmünün temyiz edilmesinden sonra mahkemenin aynı dosya ile ilgili yeni bir karar vermesinin mümkün olmadığı, temyizi kabil kararlar bakımından dosyanın Yargıtaya, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları bakımından ise itiraz merciine gönderilmesi gerektiği dikkate alınmadan verilen 18/07/2012 tarihli beraat kararının hukuken geçersiz ve yok hükmünde olduğundan, o yer Cumhuriyet savcısının ve katılan vekilinin konusu olmayan karara yönelik temyiz itirazlarının 1412 sayılı CMUK’nın 317 maddesi gereğince REDDİNE,
II- Sanıklar…… ve….. hakkında 11/06/2012 tarihinde verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik adı geçen sanıkların temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanıklar hakkında üzerlerine atılı hırsızlık suçu kapsamında 5271 sayılı CMK’nın 231 maddesi uyarınca verilen bu davayı sonuçlandırıcı nitelikte olmayan ” hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin kararlara karşı aynı Kanun’un 231/12. maddesine göre itiraz yasa yolu açık olup, yine aynı Kanun’un 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunda ya da merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın haklarını ortadan kaldırmayacağından, sanıkların dilekçesinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile görevli ve yetkili ilk derece mahkemesince itiraz konusunda inceleme yapılması için, dosyanın incelenmeden İADE edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na GÖNDERİLMESİNE,
III- Sanık …………. hakkında hırsızlık suçu kapsamında 11/06/2012 tarihinde verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık …….. ‘in temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık…….’un 2006, 2007 ve 2009 yıllarında S.S. …….. Köyü sulama kooperatifine ait göletten izinsiz ve habersiz su alarak kendi tarlasını sulaması şeklinde gelişen olayda sanığın eyleminin, sulama idaresince kurulan düzeni bozma niteliğinde olması nedeniyle 29/04/1985 gün ve 1985/1 E., 1985/4 K. sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında da açıklandığı üzere 1329 sayılı Ameliyatı İskaiye İşletme Kanun Muvakkatinin 32/1. maddesine aykırılık suçunu oluşturduğu, 08/02/2008 tarihinde 5728 sayılı Kanun’un 1. maddesi ile Ameliyatı İskaiye İşletme Kanunu Muvakkatının 32 maddesinde yapılan değişiklikten sonra sanığın eyleminin idari para cezasını gerektirdiği, sanık hakkında uygulanabilecek idari para cezasının miktarına göre de, fiilin işlendiği 2009 yılı ile inceleme tarihi arasında 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 20/2-c maddesinde yazılı üç yıllık soruşturma zamanaşımı süresinin dolduğunun anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …… ‘in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, anılan madde uyarınca sanığa İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 02/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.