YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/5673
KARAR NO : 2015/7141
KARAR TARİHİ : 07.04.2015

MAHKEMESİ : …. Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, talimat mahkemesince 18/05/2011 tarihinde yapılan sorgusunda müdafii talebinin olmadığı gibi 5271 sayılı CMK’nın 150/2-3. maddesi gereğince de sanığa zorunlu müdafii atanmasını gerektirecek bir durumun olmadığından müdafiinin sanık hakkında verilen hükmü temyize hak ve yetkisi bulunmadığı, bu nedenle gerekçeli kararın bizzat sanığa tebliğ edilmesi gerektiği, gerekçeli kararın sanığına bilinen adresine tebliğe çıkartıldığı ve aynı konutta ikamet eden annesine 08/05/2012 tarihinde tebliğ edildiği ancak 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 20 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 29. maddesi gereğince tebliğ memurunun, muhatabın hangi sebeple adresten geçici olarak ayrıldığını tebliğ tutanağına yazması gerektiği, ancak tebliğ tutanağında buna ilişkin şerhin bulunmadığı bu nedenle yapılan tebliğ işleminin geçersiz olduğu anlaşılmakla, gerekçeli kararın usulüne uygun olarak sanığa tebliği ile, tebligat ilmühaberi ile birlikte verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklenerek incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi; için dosyanın incelenmeksizin mahalline iade edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 07/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.