YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/4963
KARAR NO : 2014/8900
KARAR TARİHİ : 01.04.2014

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret, yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık …’ın hakaret suçuna yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Hakaret suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün; 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 3-B maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK’nun 305/1. maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle temyizi mümkün olmadığından, temyiz isteğinin aynı Kanun’un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanıklar ve üst cumhuriyet savcısının yaralama suçuna yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a- Esaslı işlemlerin yapıldığı 10.04.2007 tarihli duruşma tutanağının 1, 2 ve3. sayfaları ile 30.07.2007 tarihli tutanağın 1. sayfası zabıt katibi tarafından imzalanmayarak, CMK’nın 219/1. maddesine aykırı davranılması,
b- Sanık …’ın eylemine uyan TCK’nın 86/2. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra, kardeşini yaraladığından dolayı aynı Kanunun 86/3-a maddesi uyarınca cezasının artırılması gerektiği gözetilmeden, “TCK’nın 86/2 maddesi yollamasıyla 86/3-a madde ve fıkrası uyarınca” denilmek suretiyle anılan artırım fıkrasına dayanılarak doğrudan temel ceza belirlenmesi,
c- Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11 – 250 esas-2009/13 karar sayılı kararında da kabul edildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararda, mahkemece kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenecek maddi zararların esas alınması, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, sanıklara yüklenen yaralama suçu bakımından şikayetçilerin maddi tazminat istemi bulunmadığı gibi dosya içindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinde atılı suçtan doğan ve hakimin basit bir araştırma ile saptayabileceği herhangi bir maddi zararının bulunmadığı gözetilerek, sabıkasız olan sanıklar hakkında CMK’nın 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen “sanıkların kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyecekleri hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek, sonucuna göre hukuki durumlarının belirlenmesi gerekirken, “uzlaşmayı kabul etmemeleri ve zararı gidermemeleri” biçimindeki yasal olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve üst cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 01/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.