Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2014/4954 E. 2015/5181 K. 11.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/4954
KARAR NO : 2015/5181
KARAR TARİHİ : 11.03.2015

Tebliğname No : 2 – 2012/279783
MAHKEMESİ : Sürmene Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/06/2012
NUMARASI : 2012/52 (E) ve 2012/123 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz dilekçesi içeriğinden tehdit suçuna yönelik her hangi bir temyiz talebinin bulunmadığı anlaşıladığından tehdit suçuyla ilgili verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı temyiz incelemesi dışında bırakılmış, Cumhuriyet savcısının temyiz dilekçesi içeriğinden konut dokunulmazlığını bozma, yaralama ve hırsızlık suçlarından kurulan hükümlerin temyize geldiği kabul edilmiştir.
Sanık hakkında her ne kadar konut dokunulmazlığını bozma suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmişse de suçun vasfına yönelik temyiz içeriği gözetildiğinde hükmün temyize tabi olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Sanığın, yakınanın ve tanığın aşamalarda alınan ifadelerinden; sanığın, yakınana ait konuta gizlice girip suça konu cep telefonundaki mesajları okumak istediği, yakınanın izin vermeyerek telefonunu almaya çalıştığı sırada, sanığı, yakınanın boğazından tutarak ittirmek suretiyle basit tıbbi muayene ile giderilebilecek şekilde yaralayıp telefonu alarak olay yerinden ayrıldığının anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin bir bütün olarak TCK’nın 149/h-d maddesinde tamamlanan yağma suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir ve değerlendirme yetkisinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devam edilerek yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 11.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.