YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/37421
KARAR NO : 2015/189
KARAR TARİHİ : 20.01.2015
Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından, suça sürüklenen çocuk … hakkında Samsun Çocuk Mahkemesinin 14/03/2012 tarih ve 2011/615 E – 2012/206 K sayılı kararının, suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyizi üzerine, Dairemizce yapılan temyiz incelemesi sonunda; Dairemizin 04/11/2014 gün, 2013/33795 E – 2014/25480 K sayılı ilamı ile “Elektronik ortamda, UYAP-MERNİS’ten alınan nüfus kayıt örneğinde, suça sürüklenen çocuk … ‘nın hükümden sonra 07/10/2014 tarihinde öldüğüne ilişkin bilgiler bulunduğunun anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK’nın 64/1. maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuğun hukuki durumunun yerel mahkemece değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,” gerekçesiyle bozulmasına karar verildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, mala zarar verme suçu yönünden bozma kararına yönelik, 12/12/2014 gün, 2012/211630 sayılı itirazı üzerine, dosya Dairemize gönderilmekle, 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesinin, 6352 sayılı Kanun’un 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ;
Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin bozulmasına ilişkin, Dairemiz ilamının kaldırılarak, bu suç yönünden, itirazda belirtilen gerekçeyle temyiz isteminin reddi yönündeki Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
Dairemizin 04/11/2014 gün, 2013/33795 E – 2014/25480 K sayılı, temyize konu hükmün bozulmasına ilişkin ilamının, mala zarar verme suçu yönünden KALDIRILMASINA karar verilerek yapılan incelemede;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mala zarar verme suçundan hükmolunan cezaların miktar ve türüne göre hükümlerin; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesiyle, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun’a eklenen geçici 2. maddesinde, Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından verilenler hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerine karşı temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı öngörülmekle, hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesine göre yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 20/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.