YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/37418
KARAR NO : 2015/10881
KARAR TARİHİ : 27.05.2015
Tebliğname No : KD – 2014/367172
MAHKEMESİ : Balıkesir 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/03/2012
NUMARASI : 2011/217 (E) ve 2012/213 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın yokluğunda verilen kararın, öncelikle duruşmada bildirdiği en son adresine tebliğ edilmesi gerekirken, adres kayıt sistemindeki adresine Tebligat Kanununun 21/2.maddesine göre tebliğ edildiği belirlenmekle, 15.10.2014 tarihli temyiz istemi öğrenme üzerine süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
Öğrenci yurdundaki iki mağdurun yattığı odadan gerçekleştirilen hırsızlık eyleminde, suça konu cep telefonlarının iki farklı kişiye ait olacağını bilebilecek durumda olan sanığın, iki ayrı suçtan hükümlülüğüne karar verilmesinde isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamenin bu husustaki bozma düşüncesine katılınmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Hırsızlık suçundan, TCK.nun 142/1-b maddesi uyarınca temel cezalar alt sınırdan belirlendiği halde, eylemlerin gece vakti gerçekleştirilmesi nedeniyle aynı yasanın 143. maddesi uyarınca artırımın, yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden en üst oranda yapılması,
2- 5237 sayılı TCK’nın 53/1-c maddesinde belirtilen “velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma” güvenlik tedbirinin, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca, yalnızca kendi alt soyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi,
3- Konut dokunulmazlığını ihlal suçunun maddi zarar doğurmaya elverişli suçlardan olmadığı ve sanığın daha önce herhangi bir mahkumiyetinin bulunmadığı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 231/6. maddesinin (b) bendinde belirtilen, “kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları” koşulunun değerlendirilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, konut dokunulmazlığını ihlal suçu yönünden de “zararın karşılanmaması” şeklinde yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
4- 6352 sayılı Kanun’un 100. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen “Devlete ait yargılama giderlerinin 21.7.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesi’ne yüklenmesine karar verilir” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, toplam 3.60 TL yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 27.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.