YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/3709
KARAR NO : 2015/4840
KARAR TARİHİ : 09.03.2015

MAHKEMESİ : Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Suça sürüklenen çocuk hakkında katılan .., şikayetçiler … ve … ile mağdur …’e karşı eylemlerinden kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuğun katılan …, şikayetçi … ile mağdur …’e karşı eyleminin TCK’nın 142/2-b maddesinde belirtilen suçu oluşturduğu halde hakkında TCK’nın 142/1-b maddesinin uygulanması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamışıtr.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Suça sürüklenen çocuk hakkında şikayetçiler … ve …’e karşı eylemlerinden kurulan hükümler ile şikayetçi …’ya karşı eyleminden kurulan hükmün incelenmesinde;
I- Suça sürüklenen çocuğun şikayetçi …’ya ait çantayı çaldığına dair tüm aşamalarda sürdürdüğü savunmasının aksini kanıtlayan, hükümlülüğüne yeter, kesin ve inandırıcı hukuka uygun kanıtlar bulunmadığı gözetilmeden beraati yerine yazılı biçimde hükümlülüğüne karar verilmesi,
II- Suça sürüklenen çocuğun 18/01/2010 günü… sağlık ocağında hemşire olarak görev yapan şikayetçiler … ve …’e ait üç adet çantayı odalarının içerisine girerek aldığı ve durumu tanık …’in fark etmesi üzerine şikayetçi …’in de yardımıyla
kovalamaca sonucu çantalarla birlikte yakaladığı olayda, suça sürüklenen çocuğun mağdur sayısınca hırsızlık suçunu işlediği ve hakkında hırsızlık suçundan üç kez uygulama yapılması gerektiği halde, eyleminin zincirleme suç olarak kabulü ile hakkında TCK’nın 43/1-2. maddesinin uygulanmak suretiyle eksik ceza tayini,
Kabule göre de;
İddianamede TCK’nın 142/1-a maddesinin bir kez uygulanmasının talep edildiği gözetilmeden suça sürüklenen çocuk hakkında ek savunma hakkı verilmeden hakkında TCK’nın 43/1-2 maddesinin uygulanmak suretiyle CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun’un 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 09/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.