Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2014/36144 E. 2015/1733 K. 04.02.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/36144
KARAR NO : 2015/1733
KARAR TARİHİ : 04.02.2015

Tebliğname No : KYB – 2014/52457

Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını İhlal suçlarından sanıklar … ve …’nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 143. maddeleri gereğince 2 yıl 4 ay hapis ve Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 326/son maddesi uyarınca 10 ay 20 gün hapis cezası ve 5237 sayılı Yasa’nın 116/4 ve 119/1-c maddeleri gereğince 2’şer yıl hapis cezaları ile cezalandırılmalarına dair GAZİANTEP 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/04/2012 tarihli ve 2011/475 esas, 2012/402 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 04.02.2014 gün ve 2014/2628/8195 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.02.2014 gün ve 2014/52457 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Gaziantep 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/04/2012 tarihli ve 2011/475 esas, 2012/402 karar sayılı kararı, sanıklardan …. tarafından temyiz edilmekle Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 09/09/2013 tarihli ve 2013/20069 esas, 2013/19817 sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan onama, konut dokunulmazlığını ihlal suçundan ise 1412 sayılı Kanun’un 326/son maddesi gözetilmediğinden bozulmasına karar verildiği, ancak temyiz etmeyen sanık…. yönünden kararın kesinleştirilmesi ile infaz aşamasına gelinmesi sonucunda, konut dokunulmazlığını ihlal suçundan 1412 sayılı Kanun’un 326/son maddesine aykırı olarak yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
01.01.2001 tarihinde işlenen hırsızlık suçundan dolayı, 765 sayılı TCK’nın 493/1-son, 522. maddeleri uyarınca açılan kamu davasında, 11.10.2005 tarihinde, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143, 145.maddeleri uyarınca yalnızca hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmünün, Yargıtay 6.Ceza Dairesinin 29.06.2011 tarihli ilamı ile bozulmasından sonra yerel mahkemece bozma ilamına uyularak 05.04.2012 tarihli kararla konut dokunulmazlığını ihlal suçundan da hükümlülük kararı verilmesinde isabetsizlik bulunmamakla birlikte, 11.10.2005 tarihli hükmün yalnızca sanıklar tarafından temyiz edilmesi ve aleyhe temyiz bulunmaması karşısında, 1412
sayılı Yasa’nın 326/son maddesi uyarınca daha önceki hükümde yer alan ceza miktarının aşılamayacağının gözetilmemesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi bu itibarla yerinde görüldüğünden, (GAZİANTEP) 4.Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen, 05.04.2012 gün ve 2011/475, 2012/402 sayılı kararın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesinin 3.fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4.fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle; sanık …. hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından hükmolunan cezanın, 1412 sayılı Yasa’nın 326/son maddesi dikkate alınarak 10 ay 20 gün hapis olarak belirlenmesine, infazın bu miktar üzerinden yapılmasına, konut dokunulmazlığını ihlal suçundan hükmolunan 2 yıl hapis cezasının ÇEKTİRİLMEMESİNE, 04.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.