Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2014/33263 E. 2017/4948 K. 02.05.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/33263
KARAR NO : 2017/4948
KARAR TARİHİ : 02.05.2017

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa’nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Mesleği elektrikçilik olan müştekinin, hırsızlığın meydana geldiği yerin kendisine ait depo olduğunu, olaydan evvel gece yarısına kadar deposunda durduğunu beyan etmesi, çalınan malzemenin elektrik kablosu olduğunun ve dosya içerisindeki olay yeri inceleme raporunda bahse konu yerin işyeri olarak belirtildiğinin anlaşılması karşısında; atılı işyeri dokunulmazlığının ihlali suçunun unsurları itibariyle oluştuğunun kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamenin işyeri dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden bozma isteyen 1 nolu düşüncesine katılınmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a) Suça sürüklenen çocuğun aşamalarda, suça konu kabloları suç yerinden başka yerde bulduğunu beyanla suçlamayı kabul etmemesi ve müştekinin suçun, 02:00 ile 11:30 saatleri arasında işlendiğini beyan etmesi karşısında; atılı suçların gece işlendiğine ilişkin kanıtlar denetime olanak verecek biçimde gösterilmeden,
suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesiyle arttırılması ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan aynı Kanun’un 116/2. maddesi yerine 116/4. maddesinin uygulanması,
b) Suça konu elektrik kablolarının bir kısmının ihbar üzerine yakalanan suça sürüklenen çocuktan kolluk görevlilerince ele geçirilip müştekiye soruşturma aşamasında iade edilmesinden sonra kovuşturma devam ederken, müştekinin, dosya içerisinde yer alan 26.02.2013 tarihli dilekçesinde zararının karşılandığından bahisle şikayetinden vazgeçtiğini belirttiğinin anlaşılması karşısında; suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan dolayı 5237 sayılı TCK’nın 168/2. maddesi uyarınca etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
c) Suça sürüklenen çocuk hakkında, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143/1 ve 31/3 maddelerinin uygulanması suretiyle hırsızlık suçundan hükmolunan 1 yıl 5 ay 10 gün hapis cezası ile aynı Kanun’un 116/2-4, 119/1-c ve 31/3. maddelerinin uygulanması suretiyle işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hükmolunan 1 yıl 4 ay hapis cezasının ayrı ayrı ertelenmesi nedeniyle belirlenen denetim sürelerinin, aynı Kanun’un 51/3. maddesi uyarınca ceza sürelerinden az olamayacağı gözetilmeden erteli hapis cezaları için ayrı ayrı 1 yıl denetim süreleri belirlenerek yazılı şekilde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 02/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.