YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/33171
KARAR NO : 2015/10
KARAR TARİHİ : 19.01.2015
Sanık .. hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyetine ilişkin …. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.10.2007 tarih ve 165-845 sayılı karara karşı yaptığı temyiz isteminin 02.05.2014 tarihli ek kararla süre yönünden reddine karar verildiği, bu kararın sanık tarafından temyizi üzerine, dairemizce yapılan temyiz incelemesi sonunda; 02.09.2014 gün ve 24380-19883 sayılı ilam ile sanık hakkında temyiz isteminin reddine dair ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden reddin onanmasına karar verildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22.10.2014 gün, KD-2014/342846 sayılı itirazı üzerine dosya dairemize gönderilmekle, 6352 sayılı Yasa’nın 99. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 308. maddesine eklenen 3. fıkra uyarınca yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilen hükmün savunmasında belirttiği adrese Tebligat Kanununun 35. maddesine göre tebliğ edilerek kesinleştirildiği, 14.04.2014 tarihinde cezaevinden gönderdiği dilekçeyle infazın durdurulmasını ve yeniden yargılanma talep ettiği mahkemenin bu talebi 25.04.2014 tarihli ek kararla reddettiği, bu kararın tebliği üzerine sanığın süresinde verdiği dilekçeyle gerekçeli kararın tebliğ edilmediğini ve temyiz hakkını kullanmak istediğini belirttiği, mahkemenin bu kez de 02.05.2014 tarihli ek kararla temyiz istemini süreden reddettiği, red kararının tebliği üzerine sanığın süresinde temyiz ettiği mahkeme yaptığı araştırmada gerekçeli kararın tebliğ edildiği 13.12.2007 tarihinde sanığın cezaevinde olduğunu belirleyerek temyiz istemini kabul edip temyiz incelemesi için dosyayı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderdiği Dairemizin yukarıda belirtilen kararıyla reddin onanmasına karar verildiği anlaşılmış olup sanığın gerekçeli kararın tebliğ tarihinde cezaevinde olduğundan temyiz isteğinin öğrenme üzerine süresinde yapıldığının kabulü ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
Dairemizin 02.09.2014 tarih ve 24380-19883 sayılı temyiz isteminin reddine dair ek kararın onanması kararının KALDIRILMASINA karar verilerek 01.10.2007 tarih ve 2007/165-845 sayılı hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum olduğu anlaşıldığından, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için aranan, 5271 sayılı CMK’nın 231/6.maddesinin (a) bendinde yazılı “kasıtlı bir suçtan mahkum olmamış bulunma” nesnel koşulunun bulunmaması nedeniyle, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında hapis cezasıyla mahkumiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK’nın 53/1-c maddesinde düzenlenen velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirine diğer kişiler yönünde infaz tamlanıncaya kadar karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların aynı Kanun’un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan,
Hapis cezasıyla mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1-c maddesinde düzenlenen hak yoksunluğunun diğer kişiler yönünden infaz tamamlanıncaya kadar uygulanmasına karar verilmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.