YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/32150
KARAR NO : 2017/4589
KARAR TARİHİ : 24.04.2017
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1- Sanık … hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanık …’ın, yüklenen suçu, davası ayrı görülen suça sürüklenen çocuk … ile birlikte işlediğini savunması karşısında, sanık ile aynı mahiyette ifade veren suça sürüklenen çocuk …’in temyize konu davada tanık olarak dinlenilmesiyle yetinilip yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabetsizlik görülmediğinden, suça sürüklenen çocuk … hakkındaki dava dosyası aslının veya fotokopisinin 2013/247 esas sayılı dava dosyası içine konulması gerektiğine dair tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık … hakkında hırsızlık suçundan, sanık … hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a- Sanık … hakkında temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi karşısında, suçun geceleyin işlenmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi uyarınca cezanın, üst sınır olan 1/3 oranında arttırılmasına karar verilirken yasal ve yeterli bir gerekçe gösterilmemesi,
b- Sanık … hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan kurulan hükümde, kısa kararda, cezanın alt sınırdan veya alt sınırdan uzaklaşılarak belirlendiğine dair bir gerekçe gösterilmeksizin temel cezanın bir yıl hapis ve 90 gün adli para cezası olarak belirlenip, hükmün gerekçesinde sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan belirlendiği belirtilmek suretiyle gerekçe ile hüküm arasında çelişki oluşturulması,
c- Sanık … hakkında, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK’nın 231/-b maddesinde belirtilen “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulu ve 5271 sayılı CMK’nın 231/6 maddesine, 25/07/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 sayılı Kanun’un 7. maddesi ile eklenen cümle de gözetilerek hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilip verilemeyeceğinin değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
d- Sanık … hakkında, bozmadan önce hapis ile birlikte hükmolunan 1.500,00 TL adli para cezasının 5237 sayılı TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca beş taksit halinde ödenmesine karar verildiği halde, bozmadan sonra kurulan hükümde 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesine aykırı olarak taksitlendirme yapılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafii ve sanık …’nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebeplerden dolayı hükmün istem gibi BOZULMASINA, 24/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.