YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/3214
KARAR NO : 2015/6673
KARAR TARİHİ : 01.04.2015
MAHKEMESİ : ……… Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın olay günü belirlenemeyen bir saatte müştekinin konutunun önünde park halinde bulunan …… …… ….. plakalı aracın sağ arka kelebek camını kırmak suretiyle içine girip, .. marka oto teybini çalarak diğer sanık ….’a 50 TL karşılığında sattığı, müştekinin şikayetçi olması üzerine başlatılan soruşturma kapsamında, dosya içerisindeki “İş Yeri Arama ve Muhafaza Altına Alma tuatanağına” göre, 18/12/2010 günü saat 03:22 sıralarında kolluk ekibini görerek elinde bulunan oto teyplerini atmak suretiyle ara sokaklara kaçan ve görevliler tarafından yakalanan sanık … ile yapılan ön görüşmede adı geçen şahsın ilçe genelinde birçok otodan hırsızlık suçunu işlediği ve çalmış olduğu oto teyplerinden bazılarını “……. Et Kasabı” çalışanı …. isimli şahsa sattığını beyan etmesi üzerine, söz konusu kasap dükkanında bulunan …’a durum izah edilerek bu iş yerinde yapılan aramada kasap dükkanının içerisinde iki adet oto teybinin olduğu görülerek teslim alındığı ve müşteki tarafından teşhis edilen .. marka teybin kendisine iade edilmesi şeklinde gerçekleşen olayda;
Tüm dosya içeriğine göre sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerde alt sınırdan uzaklaşılarak ve mala zarar verme suçu yönünden hapis tercih edilmek suretiyle ceza tayin edilirken gösterilen gerekçeler yasal ve yeterli kabul edilerek tebliğnamedeki 1 ve 2 no’lu, yine suça konu teyp müştekiye iade edilmiş ise de, sanığın suçtan elde ettiği haksız çıkarı iade etmemesi nedeniyle hakkında TCK’nın 168. maddesinin tartışılmamasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki 3 no’lu, ayrıca mala zarar verme suçu yönünden kurulan hükümde “sanığın kastının yoğunluğu, suçun işlenişindeki özellikler ve sanığın eylemi nedeniyle pişmanlık göstermemesi ile katılanın mala zarar verme suçu yönünden maddi zararı giderilmediği anlaşıldığından sanık hakkında TCK’nın 50, 51 ve CMK’nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına” karar verilmek suretiyle erteleme hususunun da tartışıldığının anlaşılması karşısında tebliğnamedeki 4 no’lu bozma düşüncelerine katılınmamıştır. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA, 01.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.