YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/30855
KARAR NO : 2015/133
KARAR TARİHİ : 19.01.2015

MAHKEMESİ : Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Oluşa, dosya kapsamına ve delillere uygun olan mahkemenin kabul ve değerlendirmesinde bir isabetsizlik görülmemesi ve suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK’nın 62. ve 5271 sayılı CMK’nın 231. maddelerinin uygulanmaması sırasında yasal ve yeterli gerekçe gösterilmesi karşısında tebliğnamedeki bozma düşüncesine katılınmamıştır.
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Suç tarihi itibariyle 12-15 yaş grubunda olan suça sürüklenen çocuğun, 5237 sayılı TCK’nın 31/2. maddesi uyarınca işlediği fiillerin hukukî anlam ve sonuçlarını algılayıp algılamadığı veya davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişip gelişmediği hususunda uzman hekim raporu ile 5395 sayılı Kanun’un 35/1. maddesi uyarınca sosyal inceleme raporu aldırılmadan, aynı Kanun’un 35/3. maddesine göre de sosyal inceleme yaptırılmamasının gerekçesi gösterilmeden yazılı biçimde eksik inceleme ile hüküm kurulması,
2- Suça sürüklenen çocuğun üzerirne atılı işyeri dokunulmazlığını bozma suçu, suç tarihi itibariyle uzlaşma kapsamındaki suçlardan olduğu halde, 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma işlemleri yapılmadan eksik kovuşturma ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
3- Daha önce hapis cezasına hükmedilmemiş ve suç tarihinde 18 yaşını doldurmamış olan suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan tayin edilen bir yıldan az süreli hapis cezasının, 5237 sayılı TCK’nın 50/3. maddesine göre, aynı maddenin birinci fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
4- Suça sürüklenen çocuk hakkında, üzerine atılı mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarından hüküm kurulurken, “…” ismiyle hüküm kurulması,Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 19/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.