YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/29710
KARAR NO : 2017/2632
KARAR TARİHİ : 07.03.2017
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın temyiz dilekçesinin içeriğine göre, sanıklar …, … ve … hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan kurulan beraat hükümlerini temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
1- Sanıklar …, … ve … hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanığın temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık … hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık … hakkında tayin olunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesinin 2. bendine göre, “tekerrür nedeniyle koşullu salıverilme süresine eklenecek miktar tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamaz” düzenlemesi de dikate alınarak, tekerrüre esas alınan Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.06.2012 gün, 2012/45-585 sayılı kararı ile üç ayrı suçtan tayin olunan hapis cezalarına ilişkin ilamdaki en ağır ceza olan 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 62. maddeleri uyarınca hükmolunan 1 yıl 8 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş sanık …’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 Sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Yasanın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, sanık … hakkında TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkartılarak, yerine “Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.06.2012 gün, 2012/45-585 sayılı ilamında yer alan suçlar için hükmedilmiş en ağır ceza olan ve 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 62. maddeleri uyarınca hükmolunan 1 yıl 8 ay hapis cezasının tekerrüre esas olması nedeniyle sanık hakkında TCK’nın 58. maddesi uyarınca hakkında mükerrirlere ilişkin infaz rejiminin uygulanmasına, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.