Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2014/27787 E. 2017/1632 K. 14.02.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/27787
KARAR NO : 2017/1632
KARAR TARİHİ : 14.02.2017

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanıkların temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Kolluk görevlilerince suç tarihinde düzenlenen tutanak içeriğine göre şüphe üzerine yakalanan sanıkların araçlarında suça konu malzemelerin bulunduğu, sanıklara malzemeleri nereden buldukları sorulduğu ancak sanıkların cevap vermemesi üzerine yapılan araştırma sonucunda müştekiye ulaşıldığı belirtildiği, sanıkların yargılama evresinde alınan savunmalarında ise suça konu malları nerden aldıklarını görevlilere gösterdiklerini beyan ettikleri gözetildiğinde tutanak düzenleyicileri tanık sıfatıyla dinlenilerek suça konu malların müştekiye tesliminin ne şekilde gerçekleştiği sorulmadan sanıkların beyanlarına itibar edilerek sanıklar hakkında TCK’nın 168. maddesinin uygulanması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 14.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.