YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/1957
KARAR NO : 2015/2038
KARAR TARİHİ : 09.02.2015
Tebliğname No : 2 – 2012/237731
MAHKEMESİ : Adana 13. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/05/2012
NUMARASI : 2012/365 (E) ve 2012/604 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık F.. Y.. hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre hükmün 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun’un 3-B maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK’nın 305/1. maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından sanık F.. Y..’ın temyiz isteminin aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanık G.. D.. hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçları ile sanık F.. Y.. hakkında hırsızlık suçlarından verilen hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Mağdura ait otomobilin kapısı ve direksiyon kilidinin zorlanarak çalınması şeklinde gerçekleşen eylemde hırsızlık suçunun konusu ile mala zarar verme suçunun konusunun aynı olması, başka bir ifadeyle sanığın çalmak istediği malı bulunduğu yerden aldığı sırada zarar vermesi halinde korunan hukuki yararın tek olması karşısında; ayrıca mala zarar verme suçunun oluşmayacağı eylemin bir bütün olarak hırsızlık suçunu oluşturacağı gözetilmeden sanık G.. D..’ın ayrıca mala zarar verme suçundan da cezalandırılmasına karar verilmesi,
2- TCK’nın 53/1-c. maddesinde belirtilen velayet hakkından vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca sadece sanıkların kendi alt soyları yönünden koşullu salıvermeye kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi,
3- Adana 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/831 sayılı değişik iş sayılı kararı ile el konulmasına karar verilen ve iddianemede müsaderesi talep edilen tornavida hakkında bir karar verilmemesi,
4- Kabule göre de;
TCK’nın 50/2. maddesi uyarınca hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde,hapis cezasına hükmedilmişse;bu cezanın artık adli para cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeden,seçenek yaptırım öngörülen sanığa atılı 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçundan hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş,sanıklar G.. D.. ve F.. Y..’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 09/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.