YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/18894
KARAR NO : 2015/23064
KARAR TARİHİ : 14.12.2015

Tebliğname No : 2 – 2013/135063
MAHKEMESİ : Gölbaşı(Ankara) 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/02/2013
NUMARASI : 2012/271 (E) ve 2013/83 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında, sanıkların katılan A.. A..’a yönelik gerçekleştirdikleri eylemler ile ilgilili olarak hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarının 04.04.2012 olan suç tarihlerinin 03.04.2012 olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak, Anayasa Mahkemesi’nin aynı maddenin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanıklardan C.. K..’ın adli sicil kaydında yer alan Gölbaşı Asliye Ceza Mahkemesinin 05.12.2008 tarih ve 2008/392, 2008/568 sayılı 06.01.2009 tarihinde kesinleşen 5 ay 25 gün hapis cezası(erteli) nedeniyle, diğer sanık S.. Y..’ın ise adli sicil kaydında yer alan Ankara 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.11.2011 tarih ve 2011/747, 2011/5681235 sayılı 14.01.2012 tarihinde kesinleşen 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası(erteli) nedeniyle, haklarında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanıklar hakkında katılan A.. A..’a yönelik mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişikin temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya kapsamında sanıklara mala zarar verme suçundan doğrudan ayrı ayrı 2000 TL adli para cezaları verildiği görülmekle; doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanıkların temyiz isteminin CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanıklar hakkında katılan A.. A..’a yönelik hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali ile mağdur F.. S..’a yönelik işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
Sanıklar hakkında mağdur F.. S..’a yönelik hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Oluşa ve dosya içeriğine göre, sanıkların soruşturma aşamasında suça konu LCD televizyonun hakkında beraat kararı verilen sanık C.. U..’da bulunduğunu söylemeleri üzerine suça konu LCD televizyon adı geçen sanıktan elde edilerek yakınana iadesini sağladıklarının anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168/1. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükmünün uygulanma koşulunun gerçekleştiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, 14/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.